Het jaarlijkse KNRM-benefietgala, waar 500 gasten aanschoven in Grand Hotel Huis ter Duin in Noordwijk, heeft een totaaldonatie van € 514.112 opgeleverd.

De KNRM besteedt het geld aan investeringen die de veiligheid van de 1.400 vrijwilligers ten goede komen. De galagasten kregen niet alleen een uitgebreid menu en entertainment voorgeschoteld, maar maakten ook uitgebreid kennis met de KNRM. Aan het einde van de avond overhandigde commercieel directeur Stephan Stokkermans van Huis ter Duin de virtuele cheque met de opbrengst van de avond aan Cees van Duyvendijk, voorzitter van de KNRM.

Het resultaat van de avond werd voornamelijk bepaald door de tafelverkoop aan uiteenlopende bedrijven en particulieren, die de KNRM een warm hart toedragen. Door een veiling en een loterij werd de opbrengst nog verder verhoogd. Opvallende veilingstukken waren een groepsbezoek aan Het Torentje met een persoonlijke rondleiding door minister-president Mark Rutte en een zeereis met een onderzeeër van de Koninklijke Marine. .

Middag en avond
’s Middags maakte een deel van de galagasten ook écht kennis met de KNRM door mee te doen aan een oefening op zee, met vier reddingboten en een helikopter. ’s Avonds waren er onder meer optredens van de Marinierskapel, Roué Verveer, LA The Voices en Lee Towers.

Op 2 juli werd het festival Berghaven Live gehouden in Hoek van Holland.

Een evenement dat zich afspeelde in onze achtertuin, deze mogelijkheid konden we dan ook niet laten schieten om de KNRM te promoten! Het evenement speelde zich af op het grasveld aan de Koningin Emma boulevard in Hoek van Holland. Perfect voor ons om direct achter het podium te kunnen laten zien wie we zijn en wat we doen. Met hulp van de NHV uit de pistoolhaven.

Door de warmte gistermiddag waren mensen en dieren op zoek naar verkoeling. Een hond dacht daar hetzelfde over en waagde de gok door te gaan zwemmen ter hoogte van De Wassenaarseslag. De hond rende vol enthousiasme de zee in, ging zwemmen en kwam vervolgens niet meer terug naar het strand.

Op het strand stond de oppas te kijken, maar na verloop van tijd begon de oppas zich zorgen te maken. De hond genaamd Jip keerde maar niet terug naar het strand. De oppas heeft vervolgens alarm geslagen bij de Kustwacht waarop de Katwijkse Reddingsbrigade en KNRM Katwijk aan Zee gealarmeerd werden. Met de reddingboot ‘Edith Grondel’ en een waterscooter en reddingboot van de Reddingsbrigade werd Jip ruim 600 meter uit de kust gevonden. Jip werd door de redders al kwispelend naar het strand gebracht waar de bezorgde oppas haar geluk niet op kon.

Op zaterdag 7 maart heeft de familie Kruyt van hotel Noordzee aan de Boulevard in Katwijk een cheque overhandigd aan het KNRM station van Katwijk.

Afgelopen jaar heeft het personeel van het hotel aan de gasten een donatie gevraagd voor de KNRM. Hier werd ruim gehoor aan gegeven. Naast deze actie voor de gasten was mevrouw Kruyt jarig en werd door haar nog eens een extra donatie boven op het bedrag van de gasten gedaan.

Na het varen met de familie Kruijt volgde er een korte toespraak van Kees Kruyt en werd de cheque overhandigd door mevrouw Kruyt aan bemanningslid Jaco Rovers. Op de overhandigde cheque stond een bedrag van maar liefst 7500 euro.

Na het officiële gedeelte stond er voor de familie Kruyt en de bemanningsleden van de KNRM een hapje en een drankje klaar in hotel Noordzee.

Een video van deze gebeurtenis kunt u hier zien.

 Watersporters die willen weten waar ze extra moeten opletten tijdens hun zomerse boottocht kunnen de hotspotkaart van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) downloaden.  De kaart toont vijf gebieden op zee en binnenwateren waar zeil- en motorboten vaak in de problemen komen en hulp van de KNRM nodig hebben.De hotspotkaart is onderdeel van de jaarlijkse watersportcampagne van de KNRM. Het doel van de campagne is watersporters te informeren over het belang van een goede voorbereiding en tips te geven om problemen te voorkomen.

De rederskring van KNRM reddingstation Dordrecht is weer uitgebreid.

House of Content heeft zich voor langere tijd verbonden aan het reddingstation.

House of Content maakt videoproducties en animaties waarvan zij denken dat ze de klant helpen om impact te maken. Daarnaast hebben ze alle door hen gemaakte beelden beschikbaar via hun unieke beeldbank SHARE, zodat de klant niet ergens in een kast tot het einde der tijden een harde schijf hoeft te bewaren met losse video’s erop.

Het op de Wijnbrug in Dordrecht gevestigde bedrijf is een welkome aanvulling binnen de rederskring. 

 

Het Discovery programma How Do They Do It nam al eerder eens een kijkje in de bouw van de reddingboot van de toekomst: de Nh1816. Dat was een Engelstalige versie. Nu is er ook een Nederlandse versie. En die heeft vanavond haar première!

In de uitzending gaat presentator Teun op onderzoek uit hoe zo'n reddingboot als de Nh1816 precies werkt. Of eigenlijk hoe de vrijwilligers van de KNRM met hulp van deze reddingboot mensen in de problemen kunnen helpen.

De uitzending is vanavond om 21.00 uur op Discovery. En voor wie niet kan kijken: zondag om 20.00 uur wordt de uitzending met de KNRM nog een keer herhaald.

Een deel van de Hoekse KNRMers samen met vrijwilligers van station Wijk aan Zee, hebben de HUET cursus gevolgd bij het STC-KNRM in Rotterdam.

De HUET, Helicopter Underwater Escape Training, is een ééndaagse training speciaal bedoeld voor offshore personeel dat voor vervoer van en naar hun werkplek gebruik maakt van een helikopter. Ook voor zeevarenden die regelmatig van en naar boord reizen per helikopter is het van belang te trainen op welke manier veilig kan worden gereisd en hoe adequaat kan worden gereageerd in het geval van een noodsituatie

Tijdens het jaarlijkse bemanningsdiner worden volgens oud gebruik de jubilarissen in het zonnetje gezet. Rien Jol werd onderscheiden voor zijn inzet voor de KNRM na 15 jaar in dienst te zijn geweest als opstapper en later als plaatsvervangend schipper. Daarnaast werd Jaap-Jan Kloet onderscheiden voor zijn inzet als opstapper en plaatsvervangend schipper na 25 vrijwillige dienstjaren bij de KNRM.

Behalve de onderscheidingen werd er ook afscheid genomen van 3 zeer gewaardeerde collega's met een groot KNRM-hart. Dick Kastelein bereikte na ruim 10 jaar als opstapper zijn pensioengerechtigde leeftijd. Althans, voor de KNRM. Eerder genoemde Rien Jol nam ook afscheid van station Neeltje Jans maar Rien neemt voorlopig nog geen afscheid van de KNRM. Sinds enkele maanden heeft Rien zijn vrijwillige loopbaan bij station Hansweert voortgezet.

Tot slot namen we na ruim 14 jaar afscheid van voormalig beroepsschipper Johannes Post. Johannes is inmiddels opgevolgd door Eric van der Linde. Johannes is begonnen als locatiemanager bij de visafslag in Den Oever waar hij het al goed naar zijn zin heeft.

Tot slot bedanken wij, de bemanning, de plaatselijke commissie en de KNRM, Dick, Rien en Johannes voor alles wat zij voor station Neeltje Jans en de KNRM hebben betekend. Het ga jullie goed! En Johannes, jij was niet alleen de man aan het roer maar jij was vooral onze schipper. Bedankt!

Afgelopen zaterdag werd in restaurant Land & Zeezicht aan de haven van Marken het jaarlijkse bemanningsdiner gehouden. Tevens werd een aantal mensen in het zonnetje gezet.

Uit handen van de voorzitter van de Plaatselijke Commissie mevrouw Wagenaar-Kroon kreeg Elbert Moenis de Vrijwilligersmedaille Openbare Orde en Veiligheid voor 15 jaar dienst als (voormalig) opstapper en lid van de walploeg. Hierna kreeg Pouwel van Altena eveneens de Vrijwilligersmedaille Openbare Orde en Veiligheid uitgereikt, voor 10 jaar dienst als opstapper. Vervolgens kreeg Alex Broek de Vrijwilligersmedaille Openbare Orde en Veiligheid voor 25 jaar dienst als opstapper. Hierna kreeg Cees de Groot sr. de Vrijwilligersmedaille Openbare Orde en Veiligheid voor 15 dienst als helper aan de wal.

Ook de beheerder van de reddingwinkel op Marken, Aaltje Moenis, werd in het zonnetje gezet. Al ruim tien jaar zet zij zich belangeloos in voor de KNRM. Daarnaast mag zij komend jaar haar eerste kleinkinderen verwelkomen. Voor beide heugelijke feiten ontving zij een passend cadeau en een bos bloemen.

Hierna werd de avond voorgezet met een heerlijk dessert geserveerd door de lieftallige bediening van restaurant Land & Zeezicht.

Bert de Boer 25 jaar vrijwilliger bij de KNRM.

Gisteren is Bert de Boer van KNRM station gehuldigd voor 25 jaar als vrijwilliger bij de KNRM.
Begonnen bij het station Egmond en vanaf 1996 als opstapper, schipper en plv. schipper verbonden aan het station Lauwersoog.

De oorkonde en bronzen medaille werd hem uitgereikt door Roemer Boogaard, algemeen directeur van de KNRM, waarna Berts vrouw Claudia, die heeft opgespeld.
Lovende woorden en een geschenk waren er ook van Koos Wiersma, burgemeester van de Marne, tevens voorzitter van de plaatselijke KNRM commissie.
Ook van zijn collega's was er veel waardering en een geschenk.

Na een dankwoord van Bert, was er een gezellig samenzijn, waarbij vele anekdotes uit de lange loopbaan van Bert ter tafel kwamen.

De jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van KNRM reddingstation Enkhuizen staat naast het overbrengen van de beste wensen traditiegetrouw voor het huldigen van verschillenden vrijwilligers. Dit keer vond er tevens een schippers wisseling plaats.

Het officiële gedeelte van deze gezellige avond werd geopend met een welkomstwoord en een terugblik op het afgelopen drukke reddingsjaar door onze voorzitter en voormalig burgemeester Jan Baas.

Vervolgens werd Idris van der Meer gehuldigd voor 15 jaar vrijwilligerswerk als bemanningslid/opstapper van de reddingboot.

Hierna werden twee leden van de plaatselijke commissie die zijn gestopt met hun werkzaamheden bedankt.

Op de eerste plaats Jos Lub, stopt als lid van de plaatselijke commissie na ruim 29 jaar vrijwilligers werk, maar blijft wel eens per jaar als helper aan de wal de open dag ondersteunen. Jos startte zijn loopbaan bij de KNRM in 1989 als bemanningslid en werd in 2000 plaats vervangend schipper, na in 2007 te zijn gestopt met actief varen trad Jos als Coördinator Communicatie en Fondsenwerving toe tot de plaatselijke commissie. Jos bedankt !

Ook Jan van Oostende stopt als lid plaatselijke commissie, hij na 9 jaar vrijwilligerswerk. Jan vervulde sinds 2010 diverse functies in de plaatselijke commissie waaronder vele jaren als secretaris en penningmeester. Jan bedankt !

Vervolgens werd het roer van het reddingstation overgedragen aan de nieuwe stationsschipper. Ed Koopman, Schipper van het reddingstation, stopt na 33 jaar met varen en draagt na 18 jaar schipper te zijn geweest het roer over. Ed blijft aan de wal actief voor het reddingstation en gaat nieuwe bemanningsleden coachen. Ed startte zijn loopbaan in 1985 als opstapper, werd plaatsvervangend schipper in 1992 en stationsschipper in 1999. In al die jaren heeft hij maar liefst 1650 actie gevaren.

Johan Greiner, actief sinds 2000, zal als schipper van het reddingstation de algehele operationele leiding overnemen.

Hierna werd Marc Smeets in het zonnetje gezet. Marc stopt na 13 jaar vrijwilligerswerk, als bemanningslid/opstapper. Hij heeft in al die jaren 398 acties gevaren waarbij in totaal 986 mensen veilig aan de wal zijn gebracht. Marc bedankt !

En toen werd onze voorzitter gevraagd een stapje opzij te doen en nam John Geel het woord over namens de het KNRM hoofdkantoor want ook onze voorzitter stopt er mee.

Jan Baas, Voorzitter van de plaatselijke commissie stopt na 18 jaar actief te zijn geweest bij de KNRM. Jan was in 2000 een van de aanjagers voor de oprichting van een KNRM reddingstation in Den Oever waar hij vervolgens ook de eerste voorzitter van werd. Na zijn verhuizing naar Enkhuizen als burgemeester werd hij in 2004 ook voorzitter van reddingstation Enkhuizen. Tevens was Jan jarenlang voorzitter van de projectgroep Waterrand en heeft hij mede gezorgd voor betere samenwerking en afspraken tussen de land en water hulpdiensten en gecoördineerde hulpverlening op het water.

Jan Baas werd voor al deze verdiensten door de raad van toezicht van de KNRM onderscheiden met de bronzen legpenning voor al zijn inzet en betrokkenheid bij de KNRM.

Dhr. Jan Baas zal naar Ale waarschijnlijkheid worden opgevolgd door de nieuwe burgemeester van Enkhuizen dhr Eduard van Zuijlen welke als nieuwe voorzitter is voorgedragen aan de Raad van Toezicht KNRM en ook deze avond aanwezig was.

Heerlijk naar het strand? Op de fiets? Zorg dan dat je je fiets neerzet op plekken die daarvoor bestemd zijn!

Dus niet op plekken waar hulpverleners langs moeten en waar duidelijk verbodsborden staan. Juist in de zomerdagen proberen mensen hun fietsen zo dicht mogelijk bij het felbegeerde strand te zetten, maar letten dan niet goed op waar ze de fiets precies neerzetten.

In geval van nood, als elke seconde telt, is het juist voor hulpverleners van groot belang om snel het strand te bereiken. Rinus Redder, mascotte van de KNRM nam deze week in Katwijk de proef op de som en keek hoe veilig de doorgang was naar het strand waar onder andere de reddingboot van KNRM Katwijk langs moet in geval van een noodoproep.

Bekijk de film : Gert Jan Onderwater filmde, Paul de Vreugd monteerde en Willem Gunneman verzorgde de stem.

De KNRM krijgt regelmatig vragen over hoe hulpverlening op het water is georganiseerd. In dit administratieve nieuwsbericht gaan we nader in op de werkwijze bij hulpverlening op het water in Nederland. Het is voor uw eigen veiligheid en voor een soepele uitvoering van de hulp belangrijk om hiervan kennis te nemen. Een extra reden om u te informeren is dat er sinds 17 augustus 2020 een aantal wijzigingen zijn doorgevoerd in de wijze waarop de Kustwacht de hulp op het water coördineert.

SAR, noodoproepen en noodhulp

Binnen het werkgebied van de Kustwacht en de KNRM

Hulpoproepen die spoedeisend zijn en waar sprake is van een risico voor opvarenden of derden, zoals verdrinking of letsel, worden gerekend tot SAR (Search And Rescue) incidenten. Ook als sprake is van risico op aanzienlijke schade aan het eigen vaartuig of andere objecten kan een melding beoordeeld worden als SAR incident. In beide gevallen is er dan sprake van een noodoproep en de behoefte aan noodhulp.

De Kustwacht is verantwoordelijk voor het coördineren en het leveren van noodhulp bij SAR incidenten binnen het werkgebied van de Kustwacht. (Informatie welke wateren precies onder dat werkgebied vallen kunt u hier vinden). Het coördineren en leveren van noodhulp is een overheidstaak. Aan de hulpvrager mogen daarvoor geen kosten in rekening worden gebracht. De Kustwacht coördineert- en de KNRM levert de noodhulp. Samen vervullen de Kustwacht en de KNRM dus deze wettelijk voorgeschreven overheidstaak binnen het Kustwachtgebied. De Kustwacht is verder vrij om, per incident, ook andere vaartuigen of hulpverleners in te zetten of in te huren.

Buiten het werkgebied van de Kustwacht en KNRM

Voor noodoproepen buiten het Kustwachtgebied binnen Nederland moet contact worden opgenomen met 112. Wanneer u de KNRM Helpt app gebruikt kiest het ‘Bel voor hulp’ scherm automatisch 112 als u zich op die wateren bevindt.

Niet-spoedeisende hulpoproepen

Binnen het werkgebied van de Kustwacht en de KNRM

Indien de Kustwacht een verzoek om hulp beoordeelt als niet-spoedeisend, dan is er geen sprake van een SAR incident of het leveren van noodhulp. Het gaat dan over een 'verzoek om assistentie’ en om hert leveren van ’niet-spoedeisende hulp'. Dergelijke hulpverzoeken behoren niet tot de wettelijke hulpverleningstaak van de overheid. De hulpvrager moet in dat geval zelf kiezen welke partij om hulp wordt gevraagd. Binnen het Kustwachtgebied kan dat in alle regio’s de KNRM zijn en in een aantal regio’s zijn er, op commerciële basis werkende, bergingsbedrijven. 

De Kustwacht heeft een overzicht opgesteld waarop alle hulpverleners per regio worden genoemd, met hun contactgegevens. De KNRM staat, ook voor niet-spoedeisende hulp, in alle regio’s op dat overzicht vermeld. De Kustwacht zal, als zij van mening is dat dat de hulpvraag geen noodgeval betreft, aan de hulpvrager kenbaar maken dat hij/zij zelf contact moet opnemen met een aanbieder van niet-spoedeisende hulp. Als de hulpvrager aangeeft niet in staat te zijn een keuze te maken of een aanbieder te bellen, dan kan de Kustwacht een algemene oproep uitsturen naar alle hulpverleners binnen de regio waar de hulpvrager zich bevindt. De hulpvrager moet dan afwachten door wie hij wordt benaderd.

De algemene oproep gaat echter niet naar de KNRM en die zal daar dus ook niet op reageren. De hulpvrager zal zelf met de KNRM Helpt Assistentie Centrum contact op moeten nemen als van die kant hulp wordt gewenst. Het is belangrijk om in die gevallen te bellen via de groene knop ‘Assistentie’ in het ‘Bel voor hulp’ scherm. (Zie verderop onder Voordelen van de KNRM helpt app)

Buiten het werkgebied van Kustwacht en KNRM

Voor het inroepen en verkrijgen van niet-spoedeisende hulp buiten het Kustwachtgebied is er geen landelijk ingerichte structuur. Per vaargebied zult u zelf moeten uitzoeken of, en zo ja welke hulpverleners daar actief zijn. In de KNRM Helpt app vindt u overigens onder ‘Informatie in de omgeving’ een groot aantal adressen van jachtwerven en reparatiebedrijven.

 

Voordelen van de KNRM Helpt app

Zowel bij noodoproepen als bij verzoeken om assistentie is het sterk aan te raden om dat te doen via het ‘Bel voor hulp’ scherm in de KNRM Helpt app. Bij noodoproepen is het, ook na een eerdere oproep per marifoon, aan te raden om ook een noodoproep te doen via het ‘Bel voor hulp’ scherm in de app.

Hieronder staan de belangrijkste redenen om voor hulpoproepen consequent de app te gebruiken.

• Het voorkomt dat u zelf moet zoeken naar de juiste instantie. De app kiest, op basis van uw positie, bij noodoproepen binnen Nederland automatisch de juiste instantie. De Kustwacht, als u in dat werkgebied bent, of 112 als u zich -binnen Nederland- op het water, buiten dat werkgebied bevindt. 
• Doorverbonden worden wordt voorkomen. U krijgt maar een keer te maken met een uitvraag en er gaat geen tijd verloren aan doorverbinden. (Bij een oproep naar 112 vanuit het Kustwacht gebied volgt een uitvraag en wordt u doorverbonden met de Kustwacht, waarop weer een uitvraag procedure start).
• De operators van de Kustwacht - bij noodoproepen - en de KNRM Helpt Assistentie Centrum -bij niet-spoedeisende Assistentie verzoeken- beschikken onmiddellijk over uw actuele positie en over de door u in de app vastgelegde contact- en vaartuiggegevens. 
• Elke 5 minuten na uw eerste oproep wordt automatisch uw actuele positie nagestuurd naar de operators.    

Na uw oproep via de app wordt

• De KNRM bemanning kan de hulpactie beter voorbereiden, omdat de informatie al bij alarmering bekend is.
• Zoeken wordt voorkomen doordat vanaf de oproep uw actuele positie bekend is.  
• Op het lijf gedragen smartphone in een waterdichte hoes of -case is bij ernstige incidenten -soms de laatste- mogelijkheid om hulp in te roepen of te communiceren over uw situatie.

Onze adviezen samengevat

• Zorg voor actuele registratie van uw contact- en vaartuiggegevens. Voeg een actuele afbeelding van uw vaartuig, board, windsurfzeil of kite toe. 
• Gebruik de app voor- en tijdens uw vaartochten en zeker bij het inroepen van hulp, om het even of dat wel of niet spoedeisend is.
• Maak de inrichting van de hulpverlening per vaargebied tot onderdeel van uw reisvoorbereiding. Ook als u naar het buitenland gaat. 
• Zorg dat, als u zich niet in een risicovolle situatie bevindt, u direct weet door wie u geholpen kunt en wilt worden. 
• Zorg dat u, na een oproep via de app, telefonisch steeds goed bereikbaar blijft voor eventueel vervolgcontact met de operators en hulpverleners.
• Houd de batterij capaciteit van uw smartphone op niveau. Bijvoorbeeld met een ‘powerbank.’
• Draag uw smartphone met de KNRM Helpt app in een waterdichte hoes of case op het lijf. In ernstige situaties dient dat -soms als laatste- persoonlijk communicatiemiddel om hulp in te roepen.
• Lees op een rustig moment de Handleiding en Veel gestelde vragen van de KNRM Helpt app door en gebruik de app regelmatig in de praktijk. Dat voorkomt stress en tijdverlies als zich onverhoopt een keer een incident voordoet.
• U leest dan ook over de andere voordelen van het gebruik van de app. Bijvoorbeeld voor uw tochtvoorbereiding en tijdens de vaart.

Gebruik een waterdichte hoes om altijd hulp in te kunnen schakelen.

Beoordeling van niet-spoedeisende hulpverzoeken

Een verzoek om Assistentie zal door de KNRM altijd worden beoordeeld op redelijkheid en haalbaarheid. De KNRM zal over het algemeen met u afspreken hoe en wanneer actie wordt ondernomen. Indien er tijdelijk geen capaciteit is, bijvoorbeeld omdat noodsituaties altijd voor gaan, zal of een ander tijdstip worden afgesproken of een andere oplossing worden voorgesteld.

U kunt ook helpen

Als goed geaarde watersporter kunt u ook elkaar helpen. Bij rustig weer is een sleepje naar de haven bij een motorstoring niet alleen een mooi gebaar en - laten we eerlijk zijn - eigenlijk zoals het hoort. Het zorgt immers voor minder druk op onze vrijwilligers. Neem daarbij geen grote risico’s en schakel hulp in als u twijfelt. 

U kunt ons ook helpen. De KNRM is een goede doelen organisatie die wordt gefinancierd door vrijwillige giften en donaties van particulieren en bedrijven. Zonder financiële steun van de overheid. De hulpverlening zelf en de app worden u - nog steeds - kosteloos geleverd. Wij willen dat graag zo houden, maar dat kan alleen met uw steun. Word daarom donateur van de KNRM! U kunt zich hier opgeven.

Nog geen KNRM Helpt app? Klik hier. 

 

(Dit is een administratief nieuwsbericht. De ontvanger kan zich voor dit soort berichten niet uitschrijven omdat het essentiële informatie bevat die de veiligheid van alle gebruikers raakt.)

Op zaterdag 11 november, de 193e verjaardag van de KNRM, eren de vrijwilligers van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij de mensen die met hun vrijwillige bijdragen al 60 of 50 jaar het reddingwerk financieel mogelijk maken.

Deze "Redders aan de wal" werden in 1957 of 1967 donateur van de KNRM en zijn dat altijd gebleven. Ze werden donateur in het jaar dat reddingboot Javazee in dienst werd gesteld bij reddingstation Breskens. Sinds de vijftiger jaren nam het aantal hulpverleningen aan watersporters jaarlijks toe. In 1957 kwamen scheepsstrandingen nog geregeld voor. Zoals de stranding van de Achilles bij Westkapelle. De opvarenden werden met het wippertoestel gered.

Grijze natte koppen
Het hoogtepunt van het bezoek is de vaartocht met de reddingboot. Ondanks de hoge leeftijd en soms broze gezondheid van vele trouwe donateurs, kiest bijna iedereen ervoor om mee te gaan. Het is een feest om na terugkomst de glunderende gezichten en grijze natte koppen te zien! Tijdens de bezoeken komen de gesprekken op de reddingstations op gang en blijkt iedereen een persoonlijke reden te hebben om hun verbondenheid met water te bezegelen met een donateurschap van de KNRM. Velen hebben gevaren op de koopvaardij of bij de marine, maar ook het bezit van een plezierjacht, een indrukwekkende redding in de omgeving of een varend familielid kunnen de reden zijn geweest om het zeewaardige goede doel te steunen.

Trouwe donateurs
November is van oudsher de maand om op de reddingsstations de trouwe donateurs te ontvangen, omdat de KNRM op 11 november haar oprichting in 1824 viert. Sindsdien bestaat de KNRM dankzij donaties, giften, schenkingen en nalatenschappen, zonder overheidssubsidie. De traditie om donateurs na een “dienstverband” van 60, 50, 40 en 25 jaar (en soms 70 en een van 80 jaar) een attentie toe te sturen bestaat bij de KNRM al heel lang, het uitnodigen op de reddingstations om persoonlijk kennis te komen maken, is iets van de laatste jaren.

Reddingstation IJmuiden
IJmuiden is één van de 45 reddingstations van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij. Pas bij het graven van het Noordzeekanaal na 1865, kwam deze plaats in aanmerking voor het stationeren van een reddingboot. Voor die tijd deden de roeireddingboten in Wijk aan Zee en Zandvoort het reddingwerk.

In eerste instantie werd in IJmuiden een vuurpijltoestel gestationeerd, waarmee een lijn over een gestand schip geschoten kon worden. IJmuiden had toen maar weinig vaste bewoners, die een reddingboot zouden kunnen bemannen.

In 1876 werd de eerste roeireddingboot aan de noordzijde van het kanaal gestationeerd. In september een jaar later, ook aan de zuidzijde. Nog geen maand later konden de IJmuider redders tonen wat zij waard waren. Dertien opvarenden werden gered van de gestrande sleepboot Archimedes.

Van zaterdag 23 tot zaterdag 30 september hield de International Maritime Rescue Federation (IMRF) een uitwisselingsprogramma voor vrijwillige reddingbootbemanningen van verschillende Europese reddingmaatschappijen. Het hoofddoel van deze uitwisseling was het delen van kennis en het leren van elkaars organisatie om het levensreddende werk te optimaliseren.

Zeven vrijwilligers van de KNRM vertegenwoordigden de Redding Maatschappij in Engeland, Estland, Finland, Portugal, IJsland en Zweden. KNRM-reddingstation IJmuiden zond redder Richard van der Hammen uit naar Frankrijk. Het programma van Frankrijk was verdeeld over diverse reddingstations van de Société Nationale de Sauvetage en Mer (SNSM).

Richard van der Hammen: “Zaterdagmiddag hartelijk ontvangen op het vliegveld van Nantes door Didier Moreau, de directeur van het opleidingsinstituut in Saint-Nazaire van de Franse reddingsmaatschappij SNSM. Gelijk kennis gemaakt met de andere redders uit het buitenland:

• Rikard uit Zweden, schipper van de reddingboot van de Sjöräddningssällskapet nabij Stockholm. Heel interessant werkgebied met een archipel met meer dat elfduizend eilandjes voor de kust. Zijn specialiteit is om samen met zijn hond op het voordek te zoeken naar vermiste drenkelingen rond en op de eilandjes.
• Paulo uit Portugal, werkzaam bij de Marinha Portuguesa in Porto. Deze jongeman is de enige betaalde kracht in ons midden, maar zeker niet minder gedreven als de rest van de groep die volledig vrijwillig is.
• Julia uit het Verenigd Koninkrijk, vrijwilligster bij RNLI-reddingstation Weymouth met als hoofdfunctie machinist van een Severn-klasse reddingboot. Deze dame is in haar dagelijks leven ‘structural engineer’ en heeft duidelijk een goede RNLI-opleiding genoten. Julia is een opvallende verschijning met haar knalgele RNLI-laarzen, de ‘yellow wellies’.
• Marjo uit Finland, werkzaam op de universiteit van Helsinki en vaart op het 24-meter lange schip ‘Jenny Wihuri’ van de Finse reddingsmaatschappij.

Het Franse opleidingsinstituut is volledig uitgerust met een moderne vaarsimulator. Twee reddingbootbemanningen kunnen tegelijkertijd virtueel hun oefeningen draaien. We zijn vooral onder de indruk van de goed nagebouwde reddingboot van de eerste klasse van de reddingsmaatschappij.

Het echte werk gebeurd natuurlijk buitengaats met de SNS 722, een Zodiac Milpro met twee 150 pk-buitenboordmotoren. En de SNS 125 een klasse 1-reddingboot van 13,30 meter. Beide liggen in één van de wereldberoemde iconische onderzeebootbunkers uit de tweede wereldoorlog.

De hele week staan oefeningen met beide reddingboten op het programma, zoals navigatie, ‘wave-handling’, slepen en het oppikken van drenkelingen. Tijdens de navigatie-oefeningen doen we meerdere eilandjes in de Golf van Biskaje aan. Deze week slapen we in een goed hotel in onze thuisbasis Saint-Nazaire, maar vandaag blijven we een nachtje in een oud kasteel op het eiland Île d' Houat. Een bijzondere locatie ver van de bewoonde wereld met ’s avonds een prachtige sterrenhemel.

Verder staat op het programma een bezoek aan het Kustwachtcentrum en de reddingstations van Étel en Le Croisic. We zien nu ook de uitdagingen van de reddingbootbemanningen hier in Bretagne, zoals de getijden met hoogteverschillen van 5 meter en bijvoorbeeld de zandbank in de monding van de Rivière d'Étel. Deze zandbank veranderd meerdere keren per seizoen van plaats en bemoeilijk het zware werk van het plaatselijke reddingstation.

De bezoeken, oefeningen en de lange avonden geven ons onderling veel gesprekstof en we leren heel veel van elkaar. Dit is ook het doel van het uitwisselingsprogramma. Als groep voelen we ons zeer verbonden in het doel om mensen te redden op zee, ook in moeilijke omstandigheden.”

Van zaterdag 23 tot zaterdag 30 september organiseert de International Maritime Rescue Federation (IMRF) een uitwisselingsprogramma voor vrijwillige reddingbootbemanningen van verschillende Europese reddingmaatschappijen. Het hoofddoel van deze uitwisseling is het delen van kennis en het leren van elkaars organisatie om het levensreddende werk te optimaliseren.

De IMRF heeft, na het succes van afgelopen vijf jaar, wederom de organisatie op zich genomen van de zesde Europese reddingboot bemanningsuitwisseling. In totaal doen elf landen mee: Duitsland, IJsland, Noorwegen, Finland, Zweden, Engeland, Frankrijk, Portugal, Estland, Denemarken en Nederland. De organisatoren van de deelnemende landen hebben een leerzaam programma verzorgd, dat aansluit bij de omstandigheden van het land. Denk daarbij aan de rotskusten van Engeland, de vele eilandjes voor de kust van Zweden, de bergreddingen in IJsland en de zandstranden en het Waddengebied van Nederland. De buitenlandse vrijwilligers zullen Search and Rescue (SAR) oefeningen met KNRM-reddingstations meedraaien om op die manier ervaring en kennis uit te wisselen en nieuwe technieken en vaardigheden te leren.

Zeven vrijwilligers van de KNRM vertegenwoordigen de Redding Maatschappij in Engeland, Estland, Finland, Portugal, IJsland en Zweden. KNRM-reddingstation IJmuiden zendt redder Richard van der Hammen uit naar Frankrijk. Het programma van Frankrijk is verdeeld over diverse reddingstations van de Société Nationale de Sauvetage en Mer (SNSM).

Uitwisseling met Frankrijk
Richard van der Hammen (50) was van 2001 tot 2010 opstapper (bemanningslid) bij het IJmuidense KNRM-reddingstation aan de Haringkade 2. Vanaf 2010 is Richard één van de plaatsvervangend schippers van de reddingboot geworden. Als neventaak kan hij binnen de Veiligheidsregio Kennemerland ook ingezet worden als SAR Liaison bij grote incidenten voor de informatie-uitwisseling en de coördinatie van inzet van de Seach and Rescue-eenheden.

Buitenlandse redders op bezoek in Nederland
De KNRM heeft een uitgebreid programma gemaakt voor de buitenlandse collega’s waarin het oefenen met de KNRM-reddingstations centraal staat. Daarnaast zijn er offshore veiligheidstrainingen op het maritiem opleidingsinstituut STC-KNRM, een beach lifeguards training op het strand en oefeningen met de NHV-SAR helikopter. Ook zal er een bezoek worden gebracht aan het Nationaal Reddingmuseum Dorus Rijkers en het Kustwachtcentrum in Den Helder.

Deelnemers aan de IMRF Exchange plaatsen hun ervaringen, foto’s en verhalen op Facebook.

Oktober is Maand van de Geschiedenis. In een aantal artikelen nemen wij u deze maand mee op reis in de historie van KNRM-reddingstation IJmuiden. Vandaag deel IV.

De bemanning van de Christien stond in de nacht van 29-30 januari 1995 een ongebruikelijke opdracht te wachten: opstomen naar Nijmegen om hulp te bieden bij binnenlandse overstromingen.

De vaarvergunningen voor de grote rivieren waren al geregeld, maar in Zaandam voer de reddingboot een jachthaven binnen om binnenvaartkaarten te kopen. In de nachtelijke duisternis voer de Christien tot Wijk bij Duurstede. Daar werd daglicht afgewacht. Met de hulp van een rivierloods bereikte de reddingboot Nijmegen, boeien waren slecht te vinden.

Op maandagmiddag kwam de Christien aan in Nijmegen en is toen gelijk begonnen met het evacueren van 20 personen, waaronder een baby, in de Ooypolder. Huizen stonden half of helemaal onder water. Tussen de boerderijen door, over tuintjes, bij boerderijen langszij, over hekwerkjes en dijkjes. Een reddingsactie om nooit te vergeten.

De reddingboot had een ligplaats gekregen in de Waalhaven van Nijmegen aan de kade bij het dagblad De Gelderlander. De technische dienst van de krant zorgde voor walspanning en de bemanning kon in de kantine van het bedrijf terecht voor koffie en broodjes. Het bunkerbedrijf Neptune, waar de reddingboot de eerste dag gemeerd lag, schonk de Redding Maatschappij gratis brandstof. In de dagen die volgden, werd de Christien verschillende keren ingezet voor pendeldiensten naar uiterwaarden in de Waal.

De reddingboten bleven onveranderd actief in de oorlog. In verband met luchtraids op Engeland wensten de bezetters een optimaal functionerend reddingsysteem lans de Noordzeekust om neergeschoten vliegers uit zee te kunnen redden. Zij verlangden dat de Nederlandse reddingboten, evenals de Duitse collega’s, permanent en volledig bemand zouden worden door elkaar aflossende bemanningen en dat de schepen ankerposities langs de kust innamen.

Directeur De Booy, die zich principieel teweerstelde tegen inmenging van de Duitsers in zijn organisatie, wist de nieuwe gezaghebbers van het onuitvoerbare van dit plan te overtuigen. Niet alle reddingboten waren met zend- en ontvangapparatuur uitgerust en ook was het gros van de Nederlandse reddingboten niet ingericht voor permanent verblijf aan boord. De Duitsers haalde bakzeil en stampen vervolgens een nieuwe dienst uit de grond; het ‘Lazarettverband, dat werd samengesteld uit 25 gevorderde loodsboten, trawlers en sleepboten. Deze zogenaamde LAZ-schepen functioneerden onder een eveneens nieuw gecreëerde eenheid: de Nederlandse Zeereddingsdienst. De schepen werden voor deze taak verbouwd tot hospitaalschip en kregen ook de internationaal vastgestelde uiterlijke kenmerken daarvan: de kleur wit, met rondom een rode band en opvallende rode kruizen op de scheepsromp en op de schoorsteen. Ze voeren onder Nederlandse vlag met Nederlandse bemanningen.

De reddingboten ondergingen een soortgelijke gedaanteverwisseling. De vertrouwde kleuren van de boten maakten plaats voor de kleur wit met een rode band tussen de waterlijn en het dek. Verder kreeg de opbouw het Rode Kruisteken en werd de Rode Kuisvlag van de voortop gevoerd. Ook bestand de verplichting om het Rode Kruisteken aan dek te voeren. Op de grote reddingboten werd de Rode Kruisvlag over het springnet gespannen. Na verloop van tijd werd het kustgebied tot militaire zone verklaard, waarmee een einde werd gebracht aan de inzetbaarheid van de strandreddingboten.

De Noord- en Zuid-Hollandsche Redding-Maatschappij eerbiedigde een strikte neutraliteit en dat hield in dat er dus ook Duitse militairen werden gered. Landelijk gezien voeren de reddingboten in de bezettingsjaren 481 keer uit, waarvan 116 keer voor Duitse schepen of vliegtuigen. In totaal werden 860 mensen gered, waarvan 350 Nederlanders.

De reddingrapporten in de oorlogsperiode geven weinig bijzonderheden over de sterk gewijzigde omstandigheden. Ieder rapport gaat verzelt van een briefje van de Duitse havencommandant, waarin opgenomen: “Gevaren op order Duitse weermacht.” Vaak klinkt wrevel door over het lange wachten op Duitse militairen, want zonder hen mocht er niet gevaren worden; een oversteek naar Engeland zou anders te uitnodigend zijn. Om dezelfde reden werden er in noodgevallen soms wel sleepboten uitgezonden, maar niet de reddingboot. Kortom, de Duitsers wilde niet meer Nederlandse schepen op het water dan noodzakelijk. Pas wanneer de nood echt hoog was, werd de Neeltje Jacoba te hulp geroepen; in een aantal gevallen achter te laat, tot grote ergernis van de bemanning.

In het eerste jaar van de bezetting voer de Neeltje Jacoba vaak uit voor Duitse militairen. Op de Noordzeestranden werd namelijk druk geoefend de landsoldaten ‘seetuchtig’ te maken voor een geplande landing op de Engelse kust. Het nut van die oefeningen werd overvloedig bewezen door de vele boten met inzittenden die de Noordzee opdreven.

In 1942 wordt boothuis IJmuiden-Noord op last van de bezetter afgebroken. Het boothuis IJmuiden-Zuid wordt op last van de bezetter ontruimd. Motorstrandreddingboot Jhr. H.J. Ortt werd gestationeerd op reddingstation Terschelling-Haven.

De acties van Neeltje Jacoba werden in de oorlogsnachten ernstig bemoeilijkt wegens de gedoofde vuurtorens en kustvuren. Ook van de zoeklichten mocht slechts mondjesmaat gebruik worden gemaakt. Om veiligheidsredenen werd daarom meestal tot daglicht gewacht met binnenlopen. In 1944 raakt boothuis IJmuiden-Zuid raakt zwaar beschadigd door bombardementen. Motorstrandreddingboot Barend van Spreekens gaat in de reservevloot (Westzaan).

Het einde van de oorlog betekende niet de onmiddellijke heropstart van het reddingswezen. De kustwateren moesten nog van mijnen gezuiverd worden en er waren diverse reddingboten vernield of naar Engeland uitgeweken. Ook had de bezetter de verlaten boothuizen, tractoren en inventaris niet ongemoeid gelaten. Maar langzaam maar zeker deden de oude, vertrouwede verhoudingen van voor de oorlog weer hun intrede. Voor de reddingboten werd dit gesymboliseerd door de terugkeer van de originele ‘huidskleuren’ op de boten. In de jaren 1946-1947 wordt het boothuis IJmuiden-Zuid hersteld.

Bron: het boek 'Reddingstation IJmuiden' van Hans Beukema.

Reddingbootdag begon licht bewolkt met een stevige, frisse wind. Maar al snel brak de zon door die de temperatuur omhoog hielp en het evenement een vrolijk decor gaf. De open dag was goed voor een mooie opbrengst: 14 nieuwe Redders aan de wal en 5 Jonge Redders heeft reddingstation IJmuiden ingeschreven.

Voorgaande jaren was het een stuk drukker op het reddingstation, maar dat mocht dit jaar de pret niet drukken. Met (voormalig) IJmuidense reddingboten Nh1816, Koos van Messel en Johanna Louisa werd met nieuwe en bestaande donateurs gevaren. Daarnaast was op het terrein genoeg te beleven bij de stands van de KNRM Lifeguards, IJmuider Reddingsbrigade, Zeekadetkorps IJmond, Jeugdbrandweer Velsen, Yachtclub Seaport Ymuiden, verkoop artikelen uit de Reddingwinkel, springkussen, schminkhoek, verkoop van hamburgers & vis, lezingen en live muziek.

Het was een fantastische dag, mede dankzij alle vrijwilligers, donateurs, sponsoren en collega hulpdiensten! En de bezoekers waren, gezien alle blije gezichten èn reacties die binnenstroomden, ook weer dik tevreden met de spetters die om de oren vlogen. Iedereen enorm bedankt voor deze mooie 23ste editie!