Met een helder 'mazzeltof' (goed geluk) wenste doopster Wiesje de Boer reddingboot Edith Grondel een behouden vaart als reddingboot voor de Katwijkse vrijwillige redders van de KNRM.

De reddingboot kon gebouwd worden uit de nalatenschap van de heer Harold Grondel uit Bussum. Hij overleed in 2014 op 94-jarige leeftijd. Als jongeling maakte de heer Grondel vele zeereizen en met een vader die ook al enthousiast donateur was, werd de KNRM uiteindelijk een van de goede doelen die in het testament werd opgenomen. Voorwaarde was wel dat het bedrag werd besteed aan materieel.

De naam van de reddingboot werd Edith Grondel: de zus van de schenker die overleed op 27-jarige leeftijd in 1944. Op het huis van de familie prijkte ook de naam ‘Edith’ als eerbetoon aan de veel te vroeg gestorven dochter en zuster.

Kantelproef
Normaliter worden de reddingboten van de KNRM vòòr de doop gekanteld. Door een late levering van de tube, is deze kantelproef, waarbij het zelfrichtend vermogen van het schip getest wordt, uitgesteld naar donderdag 1 september in Hoorn, voor de deur bij bouwer Habbeké Shipyards.

50 personen
De reddingboot weegt 10 ton, is 4 bij 11 meter, vaart maximaal 37 knopen, heeft een bemanning van 4 personen en heeft een geredden capaciteit van 50 personen. De aandrijving bestaat uit twee 430 pk motoren die de waterjets aansturen.

Beeld van de doop is te zien op de Facebook pagina van KNRM Katwijk

De Forester is de nieuwste reddingwaterscooter voor de KNRM Lifeguards. De naamgeving vond plaats op 26 augustus 2016 in IJmuiden en werd verricht door mevrouw Loes Tugendhaft-van der Stam bij het kantoor van de KNRM aan de haven in IJmuiden.

De naam voor de reddingwaterscooter was snel gevonden: De Forester. De naamgeefster is bestuurslid geweest van de vereniging Ancient Order of Foresters (tegenwoordig: de Foresters). Deze inmiddels opgeheven vereniging heeft een deel van het batig saldo aan de KNRM geschonken. En met deze schenking heeft de KNRM de aankoop van de reddingwaterscooter kunnen bekostigen.

De reddingwaterscooter krijgt geen vaste standplaats, maar zal deel gaan uitmaken van de vloot van KNRM Lifeguards.

De KNRM is hét goede doel van de watersporter. De ruim 1.400 vrijwilligers van de KNRM staan 24 uur per dag en onder alle omstandigheden paraat voor iedereen die op het water in de problemen komt. Een dergelijke organisatie verdient uw steun, te meer daar de KNRM volledig afhankelijk is van donaties. Als u zich nú aanmeldt als donateur, ontvangt u een gratis toegangskaart Hiswa te Water cadeau! Win-win.

Meld u aan via www.knrm.nl/hiswa en heel graag tot op de Hiswa te Water!

37 jaar geleden verdronken op Ameland acht paarden bij de lancering van de Hollumer reddingboot. Het drama kreeg internationale aandacht, omdat het in die tijd uniek was dat een reddingboot nog met paarden te water werd gelaten. De inzet van paarden behoort bij de KNRM inmiddels tot het verre verleden, maar spreekt nog altijd tot de verbeelding. De traditie wordt in leven gehouden door het Reddingmuseum Abraham Fock op Ameland.

Op 14 augustus 1979 werd de reddingboot van Hollum gealarmeerd voor het in nood verkerende Duitse schip Windspiel 4. Er stond een stormachtige wind uit het zuidwesten en een sterke ebstroom. De walbaas van het reddingstation inspecteerde de zeebodem en oordeelde dat het veilig was om de reddingboot op die plaats te lanceren. Door een samenloop van omstandigheden ging het echter toch mis. Nadat de reddingboot was gelanceerd gleed de zware bootwagen weg in een diepe geul en sleurde de acht vastzittende paarden mee. De bemanning van de Windspiel kon door de reddingboot worden gered.

Critici spraken er schande van dat het reddingwezen paarden inzette bij zulke gevaarlijke situaties. Niettemin besloot de Redding Maatschappij, na een grondige evaluatie van het ongeval en mede op aandringen van de Amelander voerlieden, met paarden te blijven werken. Dat bleef zo tot 1988, toen een nieuwe snelle reddingboot werd gestationeerd in de Ballumerbocht. Sindsdien behoort de inzet van paarden voor het reddingwerk tot het verleden.

Voor de verdronken paarden werd een graf gegraven in de duinen. Bij de herdenkingssteen wordt op 14 augustus een krans gelegd. Een eerbetoon aan de trouwe dieren, die bij iedere alarmering stonden te trappelen om de reddingboot in zee te trekken en geen enkele vrees kenden voor het zeewater.De Amelander paardenreddingboot bestaat nog steeds. De Stichting Paardenreddingboot Ameland lanceert de voormalige reddingboot ongeveer tien keer per jaar voor demonstraties.