Verdronken paarden van Ameland
37 jaar geleden verdronken op Ameland acht paarden bij de lancering van de Hollumer reddingboot. Het drama kreeg internationale aandacht, omdat het in die tijd uniek was dat een reddingboot nog met paarden te water werd gelaten. De inzet van paarden behoort bij de KNRM inmiddels tot het verre verleden, maar spreekt nog altijd tot de verbeelding. De traditie wordt in leven gehouden door het Reddingmuseum Abraham Fock op Ameland.
Op 14 augustus 1979 werd de reddingboot van Hollum gealarmeerd voor het in nood verkerende Duitse schip Windspiel 4. Er stond een stormachtige wind uit het zuidwesten en een sterke ebstroom. De walbaas van het reddingstation inspecteerde de zeebodem en oordeelde dat het veilig was om de reddingboot op die plaats te lanceren. Door een samenloop van omstandigheden ging het echter toch mis. Nadat de reddingboot was gelanceerd gleed de zware bootwagen weg in een diepe geul en sleurde de acht vastzittende paarden mee. De bemanning van de Windspiel kon door de reddingboot worden gered.
Critici spraken er schande van dat het reddingwezen paarden inzette bij zulke gevaarlijke situaties. Niettemin besloot de Redding Maatschappij, na een grondige evaluatie van het ongeval en mede op aandringen van de Amelander voerlieden, met paarden te blijven werken. Dat bleef zo tot 1988, toen een nieuwe snelle reddingboot werd gestationeerd in de Ballumerbocht. Sindsdien behoort de inzet van paarden voor het reddingwerk tot het verleden.
Voor de verdronken paarden werd een graf gegraven in de duinen. Bij de herdenkingssteen wordt op 14 augustus een krans gelegd. Een eerbetoon aan de trouwe dieren, die bij iedere alarmering stonden te trappelen om de reddingboot in zee te trekken en geen enkele vrees kenden voor het zeewater.De Amelander paardenreddingboot bestaat nog steeds. De Stichting Paardenreddingboot Ameland lanceert de voormalige reddingboot ongeveer tien keer per jaar voor demonstraties.
