Tag der Seenotretter

Ieder jaar, op de laatste zondag van juli wordt bij de Deutsche Gesellschaft zur Rettung Schiffbrüchiger (DGzRS) oftewel de Duitse reddingmaatschappij de ‘Tag der Seenotretter’ gehouden. Net als tijdens onze Nationale Reddingbootdag laat de DGzRS dan zien wie zij zijn en wat zij doen. En natuurlijk hopen zij dan ook nieuwe donateurs te mogen verwelkomen.

Afgelopen zondag was de ‘Tag der Seenotretter’ en waren wij met de Jan en Titia Visser te gast op het Duitse waddeneiland Borkum. Vanaf Borkum waren wij gewoon inzetbaar voor noodgevallen en hulpverleningen maar het bleef rustig deze keer.
Het werd een prachtige dag met schitterend weer! Zowel de seenotkreuzer ‘Alfried Krupp’ en haar dochterboot ‘Glückauf’ als onze reddingboot ‘Jan en Titia Visser’ waren te bezichtigen voor het publiek. Vele enthousiaste Borkumers en vakantiegasten kwamen naar de haven en toonden hun oprechte belangstelling.

Halverwege de middag gaven we een gezamenlijke reddingdemonstratie voor het aanwezige publiek. Hier konden we heel mooi de verschillen in mogelijkheden van onze schepen laten zien. Waar bijvoorbeeld de ‘Alfied Krupp’ haar dochterboot ‘Glückauf’ lanceerde om “drenkelingen” uit het water te halen, lieten wij zien wat onze mogelijkheden waren met o.a. de drenkelingenklep. Met alle drie lieten we zien dat we van grote waarde kunnen zijn bij noodgevallen op zee! Elk schip met haar eigen mogelijkheden en kwaliteiten waardoor we ook elk jaar wel een paar keer een beroep op elkaar doen tijdens reddingsacties. De samenwerking met de Duitse collega’s is een unieke situatie waar we met elkaar trots op zijn! En dat hebben we afgelopen zondag ook weer mogen laten zien op Borkum!
We bedanken de bemanning en vrijwilligers van DGzRS Borkum voor hun gastvrijheid!

Tweemaal gealarmeerd op een dag

Vrijdagochtend om 07.07 uur gingen onze pagers; PRIO 2, ‘Vaartuig aan de grond’.
Het zeiljacht ‘Franda’ was in de Oostereems op het wad voor anker gaan liggen om droog te vallen, iets wat de driekoppige bemanning een dag eerder op dezelfde plek ook had gedaan en wat prima ging. Deze keer kwam hun jacht ongelukkig te liggen en was men bang dat er water naar binnen zou lopen.
We voeren met de ‘Jan en Titia Visser’ naar de ‘Franda’ om de situatie ter plaatse te kunnen beoordeeld. Het jacht lag er inmiddels goed bij en we hebben de bemanning gerust kunnen stellen. Verdere hulp van onze kant bleek niet meer nodig en we voeren terug naar het reddingstation.

’s Avonds laat, om 23.00 uur gingen de pagers opnieuw; PRIO 1, ‘Vuurpijl waargenomen, melden MRCC Bremen’.
Vanaf de Duitse kust, nabij Emden had men een rode vuurpijl (noodsignaal) gezien boven de Eems. De exacte locatie was niet bekend maar men schatte dat het nabij ton 63 moest zijn. We spoedden ons naar het genoemde gebied en na nog wat extra informatie te hebben opgevraagd bij MRCC Bremen (Maritime Rescue Coördination Centre) gingen we op zoek.
Passerende schepen hadden de rode vuurpijl niet gezien en waren onderweg ook niets opvallends tegengekomen. We zochten verder maar konden zelf ook geen jacht in nood vinden. Na overleg met MRCC Bremen staakten we het zoeken en keerden terug naar de Eemshaven. Tegen 2.00 uur lag de Jan en Titia Visser weer gereed voor een volgende hulpverlening aan de steiger.

Zeiljacht maakt water.

De meeste van ons wilden net aan tafel gaan voor het avondeten toen gistermiddag om 17.58 uur de pagers weer gingen; PRIO1, ‘Vaartuig maakt water’. Even geen avondeten maar met spoed naar de reddingboot!

Het zeiljacht ‘Oldie2’ voer op de Eems toen de schipper nabij ton 47A merkte dat zijn jacht water maakte. De bemanning van een passerend zeiljacht, de ‘Lisa Life’ (thuishaven Woodbridge, UK) boden hem een helpende hand en vroegen om assistentie van een reddingboot. Ze namen de ‘Oldie2’ mee, weg uit de drukke vaargeul en sleepten hem alvast richting Delfzijl.

Wij waren ondertussen ook onderweg met extra pompen aan boord en troffen beide zeiljachten korte tijd later aan nabij de jachthaven in Delfzijl. We namen de ‘Oldie2’ over van de ‘Lisa Life’ zetten onze pompen over. Niet veel later was ook de oorzaak van alle water al zichtbaar. Toen de ‘Oldie2’ was leeggepompt en het euvel was verholpen, meerden we het jacht af aan de drijvende steiger in de jachthaven.
Na een laatste check aan boord van het zeiljacht en het opnemen van de gegevens zetten we weer koers richting de Eemshaven. Op het reddingstation maakten we de ‘Jan en Titia Visser’ en alle materialen schoon en werd de JTV gebunkerd; Alles weer klaar voor een volgende inzet!

Zeiljacht raakt buiten de vaargeul.

Het zeiljacht ‘Wynroas’ kwam gisteravond in de problemen nadat zij buiten de vaargeul raakte op de Eems en vast kwam te zitten. Het was afgaand water waardoor wij niet veel tijd meer hadden om het jacht vlot te trekken. We spoedden ons naar de opgegeven positie en het lukte ons nog om vlakbij bij de ‘Wynroas’ te komen met de ‘Jan en Titia Visser’. We maakten een sleepverbinding en sleepten het zeiljacht naar dieper water. Hier zetten we een van onze opstappers over op de ‘Wynroas’ en voeren nog een stukje met hen mee. Nadat duidelijk werd dat het jacht op eigen kracht haar reis kon vervolgen, haalden we onze opstapper terug en gingen retour station.

Een vlotte hulpverlening wat door zonsondergang ook nog eens mooi gekleurde plaatjes opleverde.