Zeilvakantie loopt anders dan gepland…

Drie zeilsters waren vanochtend al vroeg met de ‘Pilar’ vanaf Borkum vertrokken om naar Ameland te zeilen maar een touw in de schroef en niet veel later ook nog een afgebroken giek gooiden “roet in het eten”.
Wij werden gealarmeerd en voeren met de ‘Jan en Titia Visser’ richting de Westereems waar het zeiljacht moest drijven. Eenmaal in de Westereems bleek het zeiljacht daar niet te zijn. Het was al een flink eind meegenomen door de sterke stroming waardoor we de ‘Pilar’ noordelijker dan verwacht boven Borkum aantroffen waar het lag te stampen in de golven van een ondiepte. We namen de ‘Pilar’ op sleep naar de Eemshaven. Een paar uur durende tocht. In de Eemshaven legden we haar aan de drijvende steiger in de Emmahaven. Terwijl we de gegevens aan het opnemen waren en overlegden hoe we de zeilsters verder konden helpen met de schroef en de giek, werden we opnieuw opgepiept om hulp te bieden aan een zeiljacht. We namen eerst afscheid van deze zeilsters en gingen op weg naar Delfzijl waar drie jonge zeilers uit Noorwegen motorproblemen hadden aan hun zeiljacht ‘Valkyrie’. Ze konden Delfzijl wel op zeil bereiken maar hadden hulp nodig om het zeehavenkanaal door te komen richting de haven. We sleepten hen naar de jachthaven. Een vlotte hulpverlening waarna we ook weer snel terug konden naar de Eemshaven.

De eigenaresse van de ‘Pilar’ had ondertussen geprobeerd om onder water het touw los te snijden van de schroef. Helaas was dit niet gelukt. Vanuit ‘Marine & Offshore Solutions B.V.’ (MOS) werd hulp aangeboden en nadat onze schipper met de eigenaar van dit bedrijf had overlegd, sleepten we de ‘Pilar’ naar de Beatrixhaven waar op dat moment door een duiker van ‘Nautechnics’ onderhoudswerkzaamheden werden gepleegd onder aan een van de schepen daar. De duiker was bereid om ook even onder de ‘Pilar’ te kijken om het touw los te halen en de schroef te inspecteren. We begonnen daarna met elkaar aan het herstellen van de giek zodat de zeilsters hun reis weer zouden kunnen vervolgen. Door de eigenaar van ‘MOS’ werd de reparatie aan de giek later afgerond zodat wij terug konden naar het reddingstation om de reddingboot te bunkeren en schoon te maken.
We kijken terug op een drukke maar mooie ‘hulpverleningsdag’ met ook een prettige samenwerking in de Eemshaven door verschillende disciplines.

Vanmorgen om 11.32 uur werd onze hulp gevraagd door de schipper van motorjacht Eline. Terwijl ze onderweg waren van Termunterzijl naar Nieuwe Statenzijl kreeg het jacht in de Dollard motorproblemen. De Eline met een gezin met kinderen aan boord, was tussen ton D13/D15 voor anker gelegd waar men onze hulp had afgewacht.
Eenmaal bij de Eline aangekomen maakten we een sleepverbinding en brachten haar naar de jachthaven van Delfzijl.
Tegen 15.00 uur waren we weer terug in de Eemshaven waar we de Jan en Titia Visser een kwartier later weer schoon en gebunkerd klaar hadden liggen voor een volgende inzet.

Hachelijke momenten voor bemanning motorjacht Emra.

Een Duits echtpaar en hun kleindochter waren met de ‘Emra’ onderweg van het Duitse Waddeneiland Juist naar het haventje van Termunterzijl toen zij in de Oostereems ontdekten dat er ineens veel water naar binnen stroomde onderin het jacht. De schipper meldde deze hachelijke situatie bij MRCC (Maritime Rescue Coordination Centre) Bremen waarop meteen reddingboot ‘Hans Dittmer’ van DGzRS Juist en wij met onze reddingboot ‘Jan en Titia Visser’ gealarmeerd werden.

We spoedden ons naar de Oostereems en adviseerden de schipper van de ‘Emra’ ondertussen ergens een ondiepte op te zoeken.
Tegelijk met de reddingboot ‘Hans Dittmer’ arriveerden wij bij de ‘Emra’ en zetten snel onze pomp over om te starten met het wegpompen van het water. Het jacht maakte hard water maar het lukte ons gelukkig om de situatie onder controle te krijgen en zo te voorkomen dat het jacht zou zinken.
Het werd al snel duidelijk dat het jacht maar beter uit het water gehaald kon worden en toen de kraan in de ‘Marina hafen’ op Borkum beschikbaar bleek te zijn, namen we de ‘Emra’ mee naar Borkum. De ‘Hans Dittmer’ keerde terug naar Juist. Onderweg moesten we volop blijven pompen om het water voor te blijven.

Eenmaal op Borkum kon de ‘Emra’ meteen gelicht worden. Er bleek een scheur te zijn ontstaan tussen de romp en het roer waarlangs het water naar binnen kon lopen. Het jacht moesten we op Borkum achterlaten maar omdat de opvarenden niet op Borkum konden blijven, voeren zij met ons mee terug naar de Eemshaven. Hier werden ze eerst opgevangen op ons reddingstation om op verhaal te komen. Later op de avond zijn ze door onze helpers aan de wal uit Delfzijl met de auto naar Termunterzijl gebracht. Hier had het echtpaar hun auto staan en konden zo zelf hun weg naar huis vervolgen.

ZK19 ‘Solea’ maakt water.

Gistermiddag werden we om 16.58 uur gealarmeerd; PRIO 1, ‘Vaartuig maakt water’.
Met spoed reden we naar het reddingstation waar we de bergingspompen en slangen aan boord brachten. We vroegen bij het Kustwachtcentrum om aanvullende informatie en maken daaruit op dat het om een viskotter ging, genaamd ZK19. We wilden naar het onfortuinlijk schip toe varen toen we, nog maar nauwelijks los van de steiger, een klein oud-kottertje de haven in zagen komen. Dit bleek de ZK19 ‘Solea’ te zijn wat op eigen kracht de haven binnen was gevaren om zo snel mogelijk een plekje aan een steiger te kunnen vinden. We maakten een sleepverbinding en namen het scheepje mee naar de drijvende steiger. Hier zetten we meteen een pomp over en pompten het water onderuit het schip weg. We ontdekten al snel een opening in de romp waardoor het water naar binnen kwam. Met een keg werd het gat gedicht. De schipper van de ZK19 wilde weer terug naar Delfzijl varen maar onze reddingbootschipper vertrouwde situatie niet en adviseerde daarom om onder begeleiding van de reddingboot naar Delfzijl te gaan. We maakten opnieuw een sleepverbinding en namen de ZK19 ‘Solea’ mee naar Delfzijl. We begeleidden haar tot vlak voor de zeesluizen en vanaf daar voer het scheepje het laatste stukje zelf verder naar de binnenhaven van Delfzijl.

Om 21.25 uur waren wij weer terug op het reddingstation in de Eemshaven waar we, nadat we de ‘Jan en Titia Visser’ hadden klaargemaakt voor een volgende inzet, om 22.00 uur ook even tijd hadden om een hapje te eten.