€ 500,- geschonken door Cees van ’t Wout, sinds kort gestart als zelfstandig technisch bedrijfskundige. Voordat Cees zelfstandig ondernemer werd heeft Cees gewerkt VSL (voorheen ‘ijkwezen’)
Cees van ’t Wout heeft verzocht om bij zijn afscheid van het meetinstituut geen cadeaus te geven, maar een bijdrage voor het goede doel. Cees was bij het VSL leidinggevende, onder meer van onze Wouter. Uit de enthousiaste verhalen van Wouter was voor Cees het goede doel duidelijk.
Zo wist Cees dat de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij uitsluitend bestaat van donatie’s, donateurs, erfenissen en legaten. Niet onbelangrijk dat zij dit werk met gemotiveerde vrijwilligers uitvoeren. Op zaterdag 31 oktober heeft Wouter de cheque van € 500.- in ontvangst genomen namens de KNRM en mocht zijn voormalig leidinggevende even mee op een korte oefenIng. Wij als KNRM’ers danken Cees voor de gulle gift.
Voor zijn inzet bij de KNRM in Eemshaven werd Wim Bosscher ter gelegenheid van Koningsdag 2018 koninklijk onderscheiden. Wim Bosscher werd in 1995 vrijwilliger bij de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij vanaf het moment dat er een nieuw reddingstation in Eemshaven werd opgericht. Hij doorliep de opleidingen tot redder en bleek zeer geschikt om de ploeg vrijwilligers te leiden. Vanaf 2001 werd Wim dan ook aangesteld als schipper van het reddingstation op de reddingboot Jan en Titia Visser.
Deze taak heeft hij tot eind 2010 met grote inzet vervuld. Ondertussen had Wim ook de rol van coördinator opleiden en oefenen op zich genomen en nam zitting in de plaatselijke commissie.
Hij bleef met raad en daad zijn opvolger terzijde staan en hield zijn kennis van het vaarwater op peil, wat erg nodig is in dit steeds veranderende vaargebied tussen de Eems en Schiermonnikoog.
In 2016 werd hij secretaris van het reddingstation en is hij hiermee sindsdien de administratieve spil van het reddingstation geworden. Wim zet zich al die jaren met hart en ziel in voor de KNRM Eemshaven en was ook betrokken bij de ontwikkeling van nieuwe reddingboten van de KNRM.
Wim heeft deelgenomen aan 267 acties, waarbij 683 mensen en 12 dieren veilig aan wal werden geholpen.
Eén van de meest memorabele tochten maakte hij op 1 november 2006, toen in een orkaanachtige noordwesterstorm diverse platbodems op het wad in problemen kwamen. Door extreem hoog water raakten de schepen op drift en konden geen schuilplaats vinden. Met de reddingboot brachten Wim en zijn bemanning het zeilschip Najade en haar opvarenden in veiligheid.
Wim Bosscher werd mede onderscheiden voor zijn verdiensten bij Staatsbosbeheer en het Instituut voor natuureducatie en duurzaamheid. De meeste gedecoreerden worden Lid in de Orde van Oranje-Nassau, maar Wim Bosscher is vanaf vandaag Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Op de 193e verjaardag van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) hebben de vrijwilligers van deze bijzondere organisatie de mensen geëerd die met hun vrijwillige bijdragen al 60 of 50 jaar het reddingwerk financieel mogelijk maken. Station Elburg ontving 8 trouwe donateurs plus partner of (klein)zoon.
Deze ‘Redders aan de wal’, zoals de KNRM haar donateurs noemt, werden in 1957 of 1967 donateur en zijn dat altijd gebleven. Zij waren werkzaam in de scheepvaart, zaten bij de marine of waren hobbymatig veel op het water te vinden. Of, zoals één van de aanwezigen vertelde: ‘Veel van mijn familieleden zaten bij de NZHRM, de voorloper van de KNRM. Mijn grootvader heeft nog op de Brandaris gevaren. Ik niet want ik was bang voor water. Maar om het belangrijke werk waar mijn familie over sprak te kunnen steunen, ben ik donateur geworden.’
Een unieke organisatie
Een ander vertelt hoe hij kennis maakte met de KNRM: ‘Ik deed een opleiding tot werktuigbouwkundige. Na mijn mondeling examen was ik, net als iedereen, erg zenuwachtig of ik het had gehaald. Dan kwam je het kamertje binnen voor de uitslag en de voorzitter wees zwijgend op het miniatuurreddingbootje op tafel. De bedoeling was duidelijk. Door de zenuwen kieperde je de volledige inhoud van je portemonnee in het bootje. Maar prima hoor. Ik ben ooit donateur geworden en uit sympathie en bewondering ben ik dat altijd gebleven.’
Het ontvangst op het station, een presentatie over het reddingwerk, de kibbeling en broodjes haring en natuurlijk de vaartocht met de reddingboot Evert Floor werden zeer gewaardeerd. Eén van de aanwezigen laat weten dat hij ook al vijftig jaar lid is van de ANWB. ‘Ik kreeg een kaartje. En vlak daarna kreeg ik van de KNRM een uitnodiging om op deze manier persoonlijk bedankt te worden. Heel bijzonder.’ Hij benadrukte ook dat de KNRM sowieso een unieke organisatie is wat hem betreft: ‘Jullie doen dit werk met allemaal vrijwilligers en de dienstbaarheid en de inzet is echt fantastisch. Dat heb ik vandaag zelf kunnen ervaren.’
Vaartocht
De KNRM bestaat dankzij donaties, giften, schenkingen en nalatenschappen, zonder overheidssubsidie. De traditie om donateurs na 60, 50, 40 en 25 jaar (en soms 70 en een van 80 jaar) een attentie toe te sturen bestaat bij de KNRM al heel lang. Het uitnodigen op de reddingstations om persoonlijk kennis te komen maken, is iets van de laatste jaren. Het weer was zaterdag 11 november onstuimig maar toch wilden de trouwe donateurs graag mee voor een tochtje over de Randmeren. De grijze haren wapperden in de wind. Koude regen sloeg neer op de gezichten waarop steevast een brede glimlach te zien was. Een eerder gestelde vraag over waarom mensen dit vrijwillig willen doen, was beantwoord zonder woorden.
Dinsdagmiddag net voor 14.00 uur zijn we gealarmeerd voor een zeiljacht met tuigageproblemen dat west van Stavoren voer. We zijn met de Neeltje Struijs uitgevaren. Ter plaatse troffen we een zeiljacht met vier personen en twee honden aan boord dat vanwege een motorstoring de haven niet kon inlopen. Daarop hebben we een sleeplijn aangebracht en het zeiljacht veilig naar Stavoren gesleept en in de Marina afgemeerd.
Dinsdagavond om 18.22 uur werd KNRM Station Hindeloopen gealarmeerd met de melding “Prio 2 Dier in Problemen”. Na contact met het Kustwachtcentrum kreeg deze melding een andere wending. Behalve de informatie: “Locatie strand Makkum, betreft een hond” kregen we ook melding van een “persoon te water”. Hierop besloot de schipper zowel de Hindeloopen 1 “Alida” als de Hindeloopen 2 “Neeltje Struijs” in te zetten.
Beide boten voeren uit richting het strand van Makkum. Ter plaatste kwam al snel de informatie dat de persoon inmiddels aan wal was. Enige minuten later gevolgd door de melding: “hond veilig op het strand”. Na met de op de wal aanwezige Politie te hebben zeker gesteld dat hiermee de redding ten einde was, zijn beide boten teruggekeerd naar Hindeloopen. Eind goed, al goed!
De Alliantie Markermeerdijken versterkt ruim 33 kilometer Markermeerdijken tussen Hoorn en Amsterdam. De dijken beschermen ruim 1,2 miljoen Noord-Hollanders tegen het water. In 2019 is de Alliantie gestart met voorbereidende werkzaamheden.
Op onze website vindt u de meest actuele informatie over waar we nu aan het werk zijn. Mocht u vragen hebben over ons project of over de werkzaamheden kunt u ons bereiken van maandag tot en met vrijdag van 09.00 uur tot 17.00 uur op tel. 0299-224510. Calamiteit op of rond het bouwterrein kunt u melden via tel. 0800-1430.
Hulpdiensten brengen vrijdagavond na een grootschalige zoekactie voor de kust van Egmond een vermiste zwemmer veilig aan wal.
Een strandbezoeker heeft een zwemmer zee in zien gaan en daarna niet meer gezien. Achtergebleven spullen bevestigde de vermissing.
De strandbezoeker meldt de vermissing bij het boothuis van KNRM Egmond aan Zee. Waarna via de Nederlandse Kustwacht alarm wordt gemaakt voor KNRM-reddingstations Egmond aan Zee, Wijk aan Zee & IJmuiden, Reddingsbrigade Egmond & Castricum, de Kustwacht-helikopter, politie, ambulancedienst en Mobiel Medisch Team.
Een uur na de eerste melding wordt de zwemmer gelokaliseerd door de bemanning van reddingboot Adriaan Hendrik (KNRM Egmond aan Zee) en Reddingsbrigade Castricum. De zwemmer wordt met behulp van het drenkelingennet uit zee gehaald en aan boord van de Adriaan Hendrik opgevangen. Daar start de bemanning met eerste hulp.
Met de zwemmer aan boord keert de reddingboot met spoed terug naar het strand. Aangekomen op het strand wordt de gezondheidstoestand van de zwemmer gecontroleerd door de bemanning van de toegesnelde ambulancedienst & Mobiel Medisch Team.
De zwemmer is goed aanspreekbaar, maar heeft het erg koud. In het boothuis van de KNRM wordt de zwemmer ingepakt en met spoed vervoerd naar het Noordwest Ziekenhuis, locatie Alkmaar. Een geslaagde redding met zoveel betrokken hulpverleners.
De eenheden hebben zowel op zee als op het strand gezocht. Dit soort zoekacties gaan zeer gestructureerd. Op zee met een zoekpatroon en op strand wordt de waterlijn afgespeurd..
Voor ambulancemedewerkers, die meevaren op reddingboten van de KNRM, is een speciale film gemaakt, die in het programma van V&VN Ambulancezorg op de vakbeurs Venticare in première gaat.
De KNRM wordt jaarlijks ongeveer 75 keer ingezet voor zieken of gewonden aan boord van schepen, 50 keer voor gewondenvervoer op het strand en 250 keer voor patiëntentransport vanaf de Waddeneilanden. In samenspraak met de KNRM Radio Medische Dienst of een huisarts wordt bepaald of het slachtoffer per reddingboot naar de wal wordt vervoerd.
Op veel reddingstations werkt de KNRM daarvoor samen met de regionale ambulancevoorziening (RAV), waarvan medewerkers meevaren op de reddingboot als dat nodig is. Alvorens ambulancepersoneel meevaart wordt beoordeeld of de weersomstandigheden het toelaten.
In enkele regio’s worden ambulancemedewerkers vooraf en bij herhaling geïnstrueerd over de werkwijze en procedures aan boord van de reddingboten, zodat het geen onbekend terrein voor ze is. Speciaal voor dat doel heeft de KNRM een film gemaakt, waarin toegelicht wordt hoe de samenwerking tussen KNRM en ambulancezorg is geregeld.
Vrijwillig opstapper van KNRM IJmuiden, Dave Mol, werkt in het dagelijks leven bij Ampelmann Operations. Ampelmann heeft een missie die de veiligheid op zee waarborgt, dit heeft aardige overeenkomsten met de KNRM.
Omdat Ampelmann graag een bijdrage wil leveren aan het vrijwillige reddingwerk van het reddingstation, heeft het bedrijf de 20 KNRM-bemanningsleden voorzien van een zonnebril. Essentieel om tijdens acties in zonnige omstandigheden goed te kunnen opereren en geen schade op te lopen aan ogen.
KNRM Vlieland assisteert KNRM Texel tijdens de ronde van Texel op 6 juni 2015. Een zonnige dag met NW wind 5-6 Bft. Veel schade aan de catamarans en enkele gewonden.
's Morgens al vroeg op pad via de Noordzee om met de reddingsboot Huibert Dijkstra KNRM Texel te assisteren bij de Ronde van Texel. Een sportieve zeilwedstrijd tussen catamarans en Windsurfers. De wind is uit noordelijke richting met een kracht van 6 Bft. Na aanmelden bij de lokale KNRM kiest men weer zee en volgt de bemanning van de Huibert Dijkstra nauwlettend het wedstrijdveld.
Het duurt niet lang of er is actie.
De eerste catamarans slaan om en er volgen er meer. Totaal slaan er alleen al in het zicht van de boot meer dan 25 om.
Snel controleren of alles in orde is en weer door naar de volgende. Assisteren waar noodzakelijk, één keer opstapper in het water voor assistentie, een surfer uit het water gehaald met hand verwond of zwaar gekneusd, één keer gealarmeerd door rode flares naar plaats des onheils gevaren maar de bemanning te water werd net voor hun neus uit het water gered door andere boten. De mannen waren overboord gezeild en de cat was er in zijn eentje van door. Via de marifoon klonken vele oproepen om hulp voor o.a. gebroken vingers etc.
Het was een zonnige dag met voor een groot aantal zeilers net iets teveel wind. Gelukkig heeft de schade zich beperkt tot materiaal en wat kleine verwondingen, kneuzingen en breuken.
Al met al een mooie dag met veel zon en zee , NW 6 Bft, kortom mooi weer en genoeg inzet om over na te praten!
Op 7 juni 2015 mocht station Lemmer ter vervanging van reddingboot John Stegers de reddingboot Palace Noordwijk komende van station Lauwersoog ontvangen.
Klasse: Atlantic 75
Gewicht: 1,6 ton
Afmetingen: 7,50 x 2,64 x 0,70 m
Motorvermogen: 2 x 75 pk
Max. Snelheid: 32 knopen
Capaciteit: 15 geredden
Bemanning: 3 personen
De reddingboot Palace Noordwijk werd op zaterdag 4 november 2006 gedoopt door mevrouw E. Mak.De aanschaf van de reddingboot werd bekostigd uit de opbrengst van het KNRM benefietgala, dat in 2005 gehouden werd in het Palace Hotel in Noordwijk aan Zee.Tijdens een benefietgala ten bate van de KNRM brachten dertig bedrijven €196.000,- bij elkaar, waardoor de bouw van de reddingboot mogelijk werd gemaakt.Tijdens het gala werd onder andere een veiling gehouden. Eén van de veilingstukken was de naamgeving van een reddingboot.De heer Paul Brandjes van De Raad Bouw, tevens eigenaar van het organiserende hotel, bood het hoogste bedrag en kreeg daarmee de eer een naam voor de reddingboot te bedenken.
Afgelopen augustus beleefde KNRM reddingstation Enkhuizen de drukste maand uit haar geschiedenis. Maar liefst 35 keer kwamen de vrijwilligers van het reddingstation in actie voor een scala aan incidenten.
Ook in deze maand voeren motor en brandstof problemen aan de recreatievaart de boven toon. Maar er werd ook uitgevaren voor vast gelopen zeiljachten, meerdere medische incidenten op het IJsselmeer en in de havens, mogelijke drenkelingen, omgeslagen zeilbootjes, schepen aan lagerwal, tuigage problemen en een zoekactie naar een zeiljacht in nood.
Een zware belasting voor onze vrijwillige bemanning waarvan zelf ook een deel op vakantie is in deze zomerperiode. Maar door een goede planning en afspraken en niet te vergeten de extra inzet van de bemanning die wel beschikbaar waren is het ook deze maand gelukt om continu voldoende mensen beschikbaar te hebben om de reddingboten te laten uitvaren.
Opvallend deze maand was de verschuiving in de wijze van alarmering. Een deel van de niet spoedeisende meldingen kwamen dit keer niet binnen via het kustwachtcentrum maar gebruikte de hulpvrager de gratis beschikbare KNRM helpt app voor haar hulp verzoek.
Door deze app te gebruiken zijn wij instaat om de niet spoed eisende hulpverlening beter met de hulpvrager af te stemmen. Ook zijn alle benodigde gegevens zoals positie en scheepsidentiteit snel via de app beschikbaar. Iets wat ook heel bruikbaar is mocht de hulpvrager in echte nood verkeren, dan kan deze via de KNRM helpt app ook direct contact krijgen met de kustwacht.
Verder zit de KNRM helpt app vol met handigheden voor een goede reisvoorbereiding van de watersporter.
Verder zijn er ook regelmatig watersporters die in geval van nood het boothuis bellen, Dit is echter minder efficiënt. Ons boothuis is niet bemand, wel staat de telefoon door geschakeld naar een van de schippers welke dan het gevraagde hulpverzoek zal afhandelen of door zet naar de kustwacht. Hierdoor kunnen kostbare minuten verloren gaan in geval van nood.
De zomer en de meeste vakanties zijn inmiddels voorbij dus wordt het de aankomende periode waarschijnlijk weer wat rustiger. De vrijwilligers van KNRM reddingstation Enkhuizen zijn inmiddels alweer 94 keer dit jaar in actie gekomen.
Ruim 18 jaar geleden is het alweer. En voor oud-schipper Leen Langbroek (68) voelt het een beetje als ‘opa vertelt’ wanneer hij terugblikt op een van de wonderlijkste reddingacties uit zijn carrière. Die keer dat station IJmuiden de melding kreeg om, ver uit de kust, een stel op drift geraakte ballonvaarders te redden.
Het moment waarop de melding binnenkwam op die bewuste 12e september2000, kan Langbroek zich nog levendig herinneren. ‘We hadden net onze vaste oefenavond achter de rug toen om 01.10 uur de pieper ging en we werden teruggeroepen naar het station. Tot zover niets ongebruikelijks. Maar de hulpvraag was er een die ons allemaal hoogst verbaasde: luchtballon verliest hoogte boven de Noordzee. Een ballon in nood, daarmee hadden we nog nooit vandoen gehad.’
Veel tijd om daarover na te denken, was er niet. De ballonvaarders, twee Duitsers die deelnamen aan een wedstrijd van België naar Engeland, zaten flink in de problemen. Vijf kilometer voor de kust van Dover draaide de wind, wat hen deed afdrijven boven zee richting IJsland en Noorwegen. Geen fijne plek om te zijn wanneer je gastanks langzaam leeg raken, het inktzwarte water steeds dichterbij komt en je geen beschikking hebt over een reddingvlot. Haast was dus geboden. Ook omdat de ballonvaarders de uitputting nabij waren; al met al hingen ze al zo’n 55 uur in lucht. Nog binnen de pieren gingen de gashendels van reddingboot Christien dan ook helemaal voorover. Met een snelheid van 30 knopen voer de reddingboot over de golven richting de mannen in nood, die ergens 40 mijl verderop hulpeloos in hun mandje bungelden.De ballon kwam met een snelheid van 15 knopen uit het zuiden.
Risico op crash In het stuurhuis was Langbroek ondertussen druk bezig uit te rekenen waar de reddingboot en de ballon elkaar zouden treffen. Zijn berekeningen wezen uit dat de redders nét op tijd moesten komen. ‘Maar de updates over de marifoon, waaruit bleek dat de ballon alsmaar verder daalde – van 6000 naar 5000 naar 4000 voet – stelden niet echt gerust.’ Bovendien was er geen rechtstreeks contact mogelijk met de Duitsers. De communicatie verliep daarom via een nabijgelegen olieplatform, de Noble Lynda Bossler, dat via Schiphol wél in staat was om met de ballonvaarders te communiceren en tevens de reddingbootbemanning van alle nodige informatie kon voorzien. Via hen hoorde Langbroek dat de mannen vanuit de lucht de motoren van de naar hen op zoek zijnde schepen perfect konden horen. Ook het klapperende geluid van reddingboot Christien was duidelijk te onderscheiden. Ondertussen boden verschillende kapiteins van andere gealarmeerde boten aan om bij hen aan dek een noodlanding te maken. Maar de ballonvaarders wachtten liever de reddingboot af. Het risico op ongelukken was te groot. ‘Logisch’, herinnert Langbroek. ‘Er zit geen rem op zo’n ballon. Grote kans dus dat die óf tegen de zijkant van een schip óf in zee zou zijn gecrasht.’
Veilig aan boord Toen reddingboot Christien eindelijk onder hen opdoemde, en de ballonvaarders gecontroleerd afdaalden naar zeeniveau, zette de schipper de neus van de reddingboot vol tegen de mand. Even later trokken de opstappers de Duitsers veilig aan boord. Aan hun angstige ogen te zie, was dat geen moment te laat. Langbroek: ‘Die kerels dachten dat hun laatste uur had geslagen. Toen we zo’n zeven uur na vertrek de pier weer binnenvoeren, liepen de tranen over de wangen. Beiden beseften maar al te goed dat dit avontuur ook een heel ander einde had kunnen hebben.’
Lees het hele verhaal in De Reddingboot 236 van oktober 2018
En bekijk het interview met schipper Leen en de twee geredde balonvaarders hieronder.
In het voorjaar werd PR-coördinator Bas van KNRM-reddingstation Dordrecht door een oud-opstapper benaderd of deze met de klas van zijn dochter van Basisschool de Tuimelaar uit Nieuw Lekkerland op bezoek mocht komen. Op school was klassikaal het lespakket ‘Water Veilig’ al behandeld en nu was ht tijd voor een kennismaking met het echte werk.
Er werd gestart met de film ‘Redders op Woest water’ wat na het zien heel veel vragen opleverde. Na het beantwoorden van de vragen werd de dochter van de oud-opstapper in een heus overlevingspak gehesen en compleet met helm op de foto gezet. Daarna mochten de leerlingen een reddingvest activeren. De bijbehorende plof was enorm.
Toen was het tijd voor de rondleiding door het reddingstation. Na het bezichtigen van de reddingboot KBW 1910was het ook tijd voor de meegebrachte boterham en de film /Mensen redden Mensen’, die een goed beeld geeft van het werk van de KNRM.
De leerlingen waren zich ervan bewust dat de KNRM ongesubsidieerd hun werk verricht en afhankelijk is van donaties. Op school hadden de leerlingen een statiegeldactie opgezet wat het mooie bedrag van € 68.22 opleverde. De envelop met inhoud werd overhandigd en de dank namens de Dordtse redders aan de leerlingen is groot.
Als afsluiting werd buiten nog een handstakellicht getoond en gingen de leerlingen met een goed gevoel retour school.
Afgelopen zondagmorgen vroeg ben ik met mijn zeiljachtje “Sloe Gin” van de Noordzee gesleept met motorpech.
Dit was ongeveer 28NM ten westen van IJmuiden.
Wij zijn naar het pompstation van de Marina IJmuiden gesleept en konden vrijwel direct met de bootlift even op de kant om de schade op te nemen en hebben deze ook direct kunnen repareren.
Het bleek te gaan om een visnet in de schroef zoals ik al vermoedde.
Wel moest de schroef er even af en na het verwijderen van de ongeregeldheden kon deze weer terug worden gemonteerd waarna wij verder huiswaarts konden.
Op het NH kanaal richting A’dam kwamen wij er achter dat de afgebroken wisselwacht ons begon op te breken en hebben wij onze reis onderbroken en hebben bij WV Aeolus de verloren slaap ingehaald.
De volgende dag weer heelhuids op de motor in onze thuishaven Broekerhaven aanbeland.
Wij willen u en uw bemanning nogmaals heel hartelijk bedanken en hopen nooit meer van uw diensten gebruik te hoeven maken J Wel zullen we de KNRM blijven sponseren.
KNRM reddingstation Breskens heeft een prachtig jubileumjaar achter de rug. Met als hoogtepunt de jubileumviering op zaterdag 12 september.
Met de Kerstdagen in aantocht komt er ook een eind aan het jubileumjaar ter ere van ons 75-jarige bestaan. We kijken als reddingstation terug op een mooi jubileumjaar met een prachtige jubileumviering op zaterdag 12 september.
We hebben al veel personen, firma’s en organisaties bedankt voor hun bijdrage aan onze jubileumviering. Maar er zou natuurlijk geen jubileumviering geweest zijn zonder publiek. We willen daarom iedereen bedanken die op zaterdag 12 september aanwezig is geweest. De vele enthousiaste reacties tijdens de dag zelf en de dagen erna gaven ons veel voldoening. Bedankt!
Ook in een jubileumjaar lopen de reddingacties natuurlijk gewoon door. Naast alle mooie reddingen waren er helaas ook acties bij waar alle hulp niet meer mocht baten. Onze gedachten gaan uit naar de families van de slachtoffers en we wensen ze veel sterkte toe komende periode.
Reddingstation Breskens is ook in 2016 weer 24/7 paraat. De plaatselijke commissie, walploeg en bemanning van reddingboot Zeemanshoop wensen u fijne Kerstdagen en een goed en veilig 2016!
Op 20 en 21 oktober is de jaarlijkse Kuiper Brandaris race gehouden. Ook jaarlijks wordt deze race begeleid door boten van de KNRM o.a. van station Harlingen door reddingboot Wiecher en Jap-Visser Politiek.
Historie Kuiper Brandarisrace Toen in 1994 de Brandaris op Terschelling 400 jaar bestond is Herman Brandsma gevraagd om iets te organiseren. Ter afsluiting van het jubileumjaar werd toen voor de eerste keer de Brandarisrace georganiseerd met toen al 50 schepen die allen door sponsoren gehuurd werden. Nu is het maximum aantal schepen beperkt tot 80 stuks. Meer passen echt niet in de haven in verband met de veiligheid. Nu is het al passen en meten en organisatorisch is 80 ook een maximum. Jaap Kuiper is verweven met de watersport en draagt de Bruine Vloot een warm hart toe! Dank zij de sponsor is de Kuiper Brandarisrace een groot succes en het grootste zeilevenement in de Bruine Vloot.
Flinke wind bij de aankomst; KNRM begeleidt stoomboot.
KNRM reddingstation Hoek van Holland begeleid de stoomboot van Sinterklaas met een flinke wind. Helaas konden er alleen opstappers mee, voor ons de eerste keer zonder kinderen aan boord.
Zaterdag 12 augustus is reddingboot Johanna Maria de hele dag op het water geweest voor de begeleiding van de zwemmarathon Stavoren naar Medemblik. Behoudens drie zwemmers die uitgevallen zijn, vonden er verder geen incidenten plaats.
De 48ste editie van de zwemmarathon van Stavoren naar Medemblik vond dit jaar plaats op zaterdag 12 augustus. In totaal gingen 21 zwemmers de uitdaging aan om de 22 kilometerlange zwemtocht over het IJsselmeer te volbrengen. Uiteindelijk hebben 18 zwemmers de zware opgave volbracht.
Traditioneel vaart de reddingboot van Medemblik mee met de marathon om waar nodig hulp te verlenen. Aan boord is een arts aanwezig die op verzoek zwemmers kan beoordelen. Voor iedere zwemmer is er een zeilboot beschikbaar waar hij of zij naast zwemt. Aan boord van de zeilboot bevinden zich de coach en een official van de KNZB. Op verzoek komt één van de artsenboten langszij om te beoordelen of het verantwoord is dat de zwemmer door blijft zwemmen. Ook als een zwemmer uitvalt wordt deze beoordeeld door een arts en zo nodig direct naar de kant gebracht voor verdere behandeling.
Ondanks een watertemperatuur van bijna 19 graden Celcius en een westenwind van vier Beaufort waren er maar 3 uitvallers. Eén van de uitvallers is met onderkoelingsverschijnselen naar de kant gebracht alwaar hij snel weer opknapte. De overige zwemmers hebben de tocht uitgezwommen. De eerste zwemmer bereikte de overkant na vijf uur en acht minuten, terwijl de laatste zwemmer na acht uur de kade in Medemblik aantikte.
Hier vindt u een filmpje van Omrop Fryslân over de zwemmarathon
Mis de boot niet! Schrijf je nu in voor de KNRM nieuwsbrief
Maandelijks houden we je op de hoogte van alle nieuwtjes, evenementen en bijzondere acties van de KNRM en onze reddingstations. Je kunt je op ieder moment weer afmelden.
