Skip to main content

IJmuidense reddingboot Neeltje Jacoba in oorlogsjaren

  • Fotogallery:
  • 04-05-2017

De reddingboten bleven onveranderd actief in de oorlog. In verband met luchtraids op Engeland wensten de bezetters een optimaal functionerend reddingsysteem lans de Noordzeekust om neergeschoten vliegers uit zee te kunnen redden. Zij verlangden dat de Nederlandse reddingboten, evenals de Duitse collega’s, permanent en volledig bemand zouden worden door elkaar aflossende bemanningen en dat de schepen ankerposities langs de kust innamen.

Directeur De Booy, die zich principieel teweerstelde tegen inmenging van de Duitsers in zijn organisatie, wist de nieuwe gezaghebbers van het onuitvoerbare van dit plan te overtuigen. Niet alle reddingboten waren met zend- en ontvangapparatuur uitgerust en ook was het gros van de Nederlandse reddingboten niet ingericht voor permanent verblijf aan boord. De Duitsers haalde bakzeil en stampen vervolgens een nieuwe dienst uit de grond; het ‘Lazarettverband, dat werd samengesteld uit 25 gevorderde loodsboten, trawlers en sleepboten. Deze zogenaamde LAZ-schepen functioneerden onder een eveneens nieuw gecreëerde eenheid: de Nederlandse Zeereddingsdienst. De schepen werden voor deze taak verbouwd tot hospitaalschip en kregen ook de internationaal vastgestelde uiterlijke kenmerken daarvan: de kleur wit, met rondom een rode band en opvallende rode kruizen op de scheepsromp en op de schoorsteen. Ze voeren onder Nederlandse vlag met Nederlandse bemanningen.

De reddingboten ondergingen een soortgelijke gedaanteverwisseling. De vertrouwde kleuren van de boten maakten plaats voor de kleur wit met een rode band tussen de waterlijn en het dek. Verder kreeg de opbouw het Rode Kruisteken en werd de Rode Kuisvlag van de voortop gevoerd. Ook bestand de verplichting om het Rode Kruisteken aan dek te voeren. Op de grote reddingboten werd de Rode Kruisvlag over het springnet gespannen. Na verloop van tijd werd het kustgebied tot militaire zone verklaard, waarmee een einde werd gebracht aan de inzetbaarheid van de strandreddingboten.

De Noord- en Zuid-Hollandsche Redding-Maatschappij eerbiedigde een strikte neutraliteit en dat hield in dat er dus ook Duitse militairen werden gered. Landelijk gezien voeren de reddingboten in de bezettingsjaren 481 keer uit, waarvan 116 keer voor Duitse schepen of vliegtuigen. In totaal werden 860 mensen gered, waarvan 350 Nederlanders.

De reddingrapporten in de oorlogsperiode geven weinig bijzonderheden over de sterk gewijzigde omstandigheden. Ieder rapport gaat verzelt van een briefje van de Duitse havencommandant, waarin opgenomen: “Gevaren op order Duitse weermacht.” Vaak klinkt wrevel door over het lange wachten op Duitse militairen, want zonder hen mocht er niet gevaren worden; een oversteek naar Engeland zou anders te uitnodigend zijn. Om dezelfde reden werden er in noodgevallen soms wel sleepboten uitgezonden, maar niet de reddingboot. Kortom, de Duitsers wilde niet meer Nederlandse schepen op het water dan noodzakelijk. Pas wanneer de nood echt hoog was, werd de Neeltje Jacoba te hulp geroepen; in een aantal gevallen achter te laat, tot grote ergernis van de bemanning.

In het eerste jaar van de bezetting voer de Neeltje Jacoba vaak uit voor Duitse militairen. Op de Noordzeestranden werd namelijk druk geoefend de landsoldaten ‘seetuchtig’ te maken voor een geplande landing op de Engelse kust. Het nut van die oefeningen werd overvloedig bewezen door de vele boten met inzittenden die de Noordzee opdreven.

In 1942 wordt boothuis IJmuiden-Noord op last van de bezetter afgebroken. Het boothuis IJmuiden-Zuid wordt op last van de bezetter ontruimd. Motorstrandreddingboot Jhr. H.J. Ortt werd gestationeerd op reddingstation Terschelling-Haven.

De acties van Neeltje Jacoba werden in de oorlogsnachten ernstig bemoeilijkt wegens de gedoofde vuurtorens en kustvuren. Ook van de zoeklichten mocht slechts mondjesmaat gebruik worden gemaakt. Om veiligheidsredenen werd daarom meestal tot daglicht gewacht met binnenlopen. In 1944 raakt boothuis IJmuiden-Zuid raakt zwaar beschadigd door bombardementen. Motorstrandreddingboot Barend van Spreekens gaat in de reservevloot (Westzaan).

Het einde van de oorlog betekende niet de onmiddellijke heropstart van het reddingswezen. De kustwateren moesten nog van mijnen gezuiverd worden en er waren diverse reddingboten vernield of naar Engeland uitgeweken. Ook had de bezetter de verlaten boothuizen, tractoren en inventaris niet ongemoeid gelaten. Maar langzaam maar zeker deden de oude, vertrouwede verhoudingen van voor de oorlog weer hun intrede. Voor de reddingboten werd dit gesymboliseerd door de terugkeer van de originele ‘huidskleuren’ op de boten. In de jaren 1946-1947 wordt het boothuis IJmuiden-Zuid hersteld.

Bron: het boek 'Reddingstation IJmuiden' van Hans Beukema.

nieuwsbericht

  • Raadplegingen: 3369

Lintje voor KNRM-vrijwilliger Nico Vessies

  • Fotogallery:
  • 26-04-2017

KNRM-vrijwilliger Nico Vessies (70) ontving bij de jaarlijkse Lintjesregen een Koninklijke onderscheiding ( lid in de Orde van Oranje Nasau) voor ondermeer zijn verdiensten voor het reddingstation IJmuiden van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij.

In juli 1995 werd Nico Vessies ingeschreven als bemanningslid van de reddingboot van het KNRM-reddingstation IJmuiden. Nico had een strandhuisje op het strand van IJmuiden en was daardoor de hele zomer beschikbaar en snel op het reddingstation bij een noodoproep. Na zijn varende periode, vanaf 2006, bleef de Nico betrokken bij het reddingstation als helper aan de wal.

Tijdens zijn actieve dienst als opstapper miste de Nico bijna geen oefenavond of actie. Hij nam het volgen van de benodigde opleidingen heel serieus en alhoewel hij stelde geen bijzondere aanleg voor leren had, haalde hij zonder problemen bijvoorbeeld zijn Marcom B. Dit laatste is over het algemeen iets waar andere vrijwilligers ook mee worstelen. Nico had geen maritieme achtergrond, anders dan een vlet op het strand waar ze mee visten. Maar hij vormde zich snel tot echte zeeman waardoor hij een grote aanvulling was aan boord de reddingboten, Johanna Louisa, Christien en Koos van Messel. Ook was Nico altijd zeer betrokken met het werk en het wel en wee van de bemanning.

Na zijn ‘pensionering’ als varend bemanningslid is Nico overgegaan naar de functie als helper aan de wal. In deze functie draagt hij zijn kennis en expertise over aan de nieuwe, jongere bemanningsleden. Hij is hiervoor bij vrijwel elke oefenavond aanwezig, waarbij hij de overige vrijwilligers als een soort van huisvader ontvangt en van koffie voorziet. Tijdens de oefeningen observeert hij de ‘youngsters’ en deelt hij de leerpunten met de betrokkenen. Zijn kritische blik en mening worden gewaardeerd. Bovendien nam Nico tot voor kort in vakantieperiodes ook nog regelmatig deel aan reddingacties.

Bij de overige activiteiten op het reddingstation is Nico nog steeds nauw betrokken en draagt hij zijn steentje bij. Of dit nu op het gebied van communicatie en/fondsenwerving ligt, zoals Reddingbootdag, andere PR-tochten of op het gebied van de kleinere klussen in en om de reddingboot of het bemanningsverblijf, Nico steekt graag zijn handen uit zijn mouwen.

Op sociaal gebied is hij een gewaardeerd collega en draagt hij met verve de titel ‘oud zout’. Nico Vessies heeft deelgenomen aan 256 acties, waarbij 433 mensen veilig aan wal werden geholpen.

nieuwsbericht

  • Raadplegingen: 1563

Wat heeft reddingboot Koos van Messel met WOII te maken?

  • Fotogallery:
  • 19-04-2017

Op 12 april had reddingboot Koos van Messel veertien jaar dé reddingboot van KNRM-reddingstation IJmuiden geweest. Maar in plaats van een verjaardagsfeest, hebben de vrijwillige redders op maandag 3 april hun nieuwe reddingboot Nh1816 officieel in gebruik genomen. Met 498 reddingsacties 919 geredde mensen en 18 geredde dieren op haar naam, gaat de Koos van Messel een tweede carrière tegemoet in de reservevloot van de KNRM.

De herdenking van de Tweede Wereldoorlog nadert, wat heeft deze oorlog met de voormalig reddingboot van reddingstation IJmuiden te maken? Veel, zonder de oorlog was de reddingboot niet aan haar naam gekomen…

Sophia (Fietje) Boerema was een Groningse boerendochter en fervent communist. Koos van Messel was de zoveelste telg van een gerenommeerde én gefortuneerde antiquairsfamilie uit Leeuwarden. Beiden hadden weinig of niets met de zee. Fietje was zelfs bang voor water. Je kreeg haar niet op een boot. Niettemin kwam zij op de gedachte een reddingboot te schenken. Geen alledaags besluit voor een communistische boerendochter, al had de Redding Maatschappij in Groningen een onberispelijke naam. De Groningse broers Mees en Klaas Toxopeus hadden in het Friese Oostmahorn een soort cultstatus bereikt. Had Fietje Boerema daar iets van meegekregen? Niets van dat alles. Het was de Tweede Wereldoorlog die de aanleiding vormde voor een grote schenking.

Al vóór de oorlog verhuisden beiden vanuit het Noorden naar Amsterdam. Het gezin Boerema omdat er in Groningen nagenoeg geen werk was en Koos van Messel omdat hij de Friese antiquariaatszaak van zijn familie in de hoofdstad verder wilde uitbouwen. Hij vestigde zich aan de Spiegelstraat, tegenover het Rijksmuseum en kreeg zodoende een grote, internationale kunstliefhebbers.

De oorlog en de daarmee gepaard gaande Jodenhaat veranderd alles voor de succesvolle kunstfamilie. In november 1942 kwam een Duitse officier én klant van Van Messel de familie waarschuwen: de dag erop zouden ze worden opgepakt door de Sicherheitsdienst. Koos vluchtte, de rest van de familie bleef, vertrouwend op hun goede netwerk. Het bleek een tragische misvatting. De familie werd inderdaad opgepakt en van geen van hen is ooit nog iets vernomen.

De vlucht van Koos voerde niet ver. Tijdens de koude novemberavond werd de jongeman bevangen door de kou. Hij probeerde in een portiek te schuilen tegen de kou, maar toen dat ook een soelaas bood, nam hij een groot risico: Hij belde aan. De deur werd opengedaan en bovenaan de trap stond een oudere man. Die zei: “Jij bent een Jood, ik ben communist. Wij beiden haten de Duitsers. Kom binnen!” Tweeënhalf jaar lang zat Koos verscholen op de vliering van de familie Boerema. En dagelijks, als het donker was of werd, bracht de dochter des huizes, Fietje (toen reeds 45 jaar), eten. Daarbij werd geen woord gewisseld, bang dat de buren iets zouden merken.

Tot de dag van de bevrijding aanbrak. Vader en dochter Boerema haalden Koos van de vliering. “Kom eruit! We zijn bevrijd!” Waarop Koos de memorabele woorden sprak: “Heer Boerema en Fietje, jullie zijn mijn reddingboot! Nu draai ik de rollen om. Ik vraag Fietje ten huwelijk!” En zo geschiedde. Koos kreeg de winkel terug en gezamenlijk bouwden Koos en Fietje weer een florerende zaak op.

Tegelijkertijd bleven de twee kinderloos, wat hen op hogere leeftijd voor de vraag stelde wat er met het opgebouwde vermogen moest gebeuren. Het was in die periode dat Fietje terugdacht aan de eerste woorden van Koos. En ze wist het: Ze wilde de KNRM een reddingboot schenken! Koos ging direct akkoord en wilde dat het schip naar Fietje en haar vader zou worden vernoemd. Fietje vond dit niet passen bij de communistische levensovertuiging van de familie en stelde dat de reddingboot Koos van Messel moest gaan heten. Koos was immers háár ‘redder’: Met Koos kende zij de gelukkigste jaren van haar leven…

Bijzondere redding
In 2013 verrichtte de bemanning van de Koos van Messel een wel heel bijzondere reddingactie. Op 50 kilometer uit de kust was in dichte mist een vliegtuigje neergestort. De piloot kwam bij de crash om het leven, de inzittende belandde in het koude zeewater. De reddingboten van Den Helder, Egmond, Wijk aan Zee en IJmuiden startten een zoekactie op. Na 2,5 uur wist de Koos van de Messel de man levend uit het water te halen. De sterk onderkoelde man overleefde het hachelijke avontuur en kreeg een sterke band met de redders van de Koos van Messel. “Het is nu ook een beetje ‘mijn’ Koos van Messel,” zo stelt hij achteraf.

Illustere voorganger
IJmuiden is van oudsher één van de roemruchte havenreddingstations. De meest beroemde voorganger van de Koos van Messel is de Neeltje Jacoba (1930-1968). In deze jaren verrichtte het schip 205 reddingsacties, waarbij 206 zeelieden werden gered. De Neeltje Jacoba was een schenking van de Vereeniging voor den Effectenhandel te Amsterdam. Neeltje Jacoba was de echtgenote van de voorzitter van deze vereniging.

nieuwsbericht

  • Raadplegingen: 4009

Vrijwillige redders nemen nieuwe reddingboot in gebruik

  • Fotogallery:
  • 03-04-2017

Op 12 april had reddingboot Koos van Messel 14 jaar dé reddingboot van KNRM-reddingstation IJmuiden geweest. Maar in plaats van een verjaardagsfeest, hebben de vrijwillige redders op maandag 3 april hun nieuwe reddingboot Nh1816 officieel in gebruik genomen. De Koos van Messel gaat een tweede carrière tegemoet in de reservevloot van de KNRM.

Na de woorden ‘Ik wens jullie een behouden vaart’ van de voorzitter van de Raad van Toezicht van de KNRM, Rutger van Slobbe, was het tijd om van wal te steken. Voormalig reddingboot Johanna Louisa was voor de gelegenheid uitgevaren en deed op zee een eerbetoon met een watergordijn aan de Koos van Messel en Nh1816. Reddingbootschipper Ton Haasnoot stapte symbolisch van de Koos van Messel naar de Nh1816 over en melde aan de Kustwacht dat vanaf dat moment de Nh1816 de reddingboot van IJmuiden is.

Reddingboot Nh1816 werd al op 2 april 2014 door Koningin Maxima gedoopt aan de Haringkade in IJmuiden. De afgelopen jaren zijn gebruikt om het ‘schip van de toekomst’ uitgebreid te testen. Net als de Koos van Messel is het een all weather boat, die onder de zwaarste omstandigheden moet kunnen functioneren. Met windkracht 12 moet de reddingboot nog kunnen uitvaren, en nog belangrijker, de vrijwillige redders en geredden veilig thuisbrengen.

Met name de arbeidsomstandigheden voor de vrijwillige bemanningen waren punt van aandacht bij het ontwikkelen van de nieuwe reddingboot. De verticale versnellingen zijn in de nieuwe reddingboot teruggebracht, net als het aantal decibels in het stuurhuis en meer zaken die te maken hebben met het vaarcomfort van de vrijwilliger. De reddingboot is geschonken door de Stichting Goede Doelen Nh1816 en samen met Damen Shipyards, TU Delft en De Vries Lentsch scheepsarchitekten ontwikkeld.

nieuwsbericht

  • Raadplegingen: 3091

Na 15 jaar afscheid van de Koos van Messel

  • Fotogallery:
  • 31-03-2017

Komende maandag nemen de vrijwilligers van KNRM reddingstation IJmuiden afscheid van reddingboot Koos van Messel die precies 15 jaar dienst heeft gedaan. Voortaan varen de redders met reddingboot Nh1816 uit.

Lees het verhaal maandag in de IJmuider Courant!

nieuwsbericht

  • Raadplegingen: 2936

Mis de boot niet!
Schrijf je nu in voor de KNRM nieuwsbrief

Maandelijks houden we je op de hoogte van alle nieuwtjes, evenementen en bijzondere acties van de KNRM en onze reddingstations. Je kunt je op ieder moment weer afmelden.