Het eerste vluchthuisje voor schipbreukelingen wordt gebouwd op de Boschplaat van Terschelling. In het vluchthuisje kunnen schipbreukelingen schuilen tot zij gered worden bij gunstiger weer of getij. Er volgen nog vluchthuisjes op de Vliehors van Vlieland, de Engelsmanplaat bij Schiermonnikoog en de Boschplaat bij Rottum.
De houten boothuizen die tot nu toe gebruikt werden, raken in verval. Voortaan worden de nieuwe boothuizen in steen gebouwd. Van deze oude stenen boothuizen bestaan nog een paar voorbeelden op onder andere Vlieland en Schiermonnikoog.
De Zuid koopt een zeilschokker om als reddingvaartuig dienst te doen in de zeegaten voor de Oosterschelde en de Grevelingen. De schokker vaart op zee voor de kust. Met de zeilschokker worden ook loodsdiensten verricht, maar mag geen bergingswerk worden uitgevoerd.
Het eerste lijnwerp- en wippertoestel wordt in gebruik genomen. Hiermee kan door een vuurpijl een lijn naar een gestrand schip worden geschoten om daarlangs schipbreukelingen te kunnen redden. Bijna alle reddingstations krijgen zo’n toestel als extra reddingmiddel vanaf de kust. Ook worden voor dit doel mortieren gebruikt om een kogel met lijn eraan over te schieten naar een gestrand schip.
Voor het belonen van redders na een bijzondere reddingsactie wordt een medaille ontworpen. Vanaf 1840 tot 1991 worden in totaal meer dan 1.400 uitgereikt aan mensen die schipbreukelingen hebben gered. Ook aan zeevarenden die elders in de wereld collega zeelieden het leven hebben gered.
De KNRM redt mensen en dieren in nood op zee. Snel, professioneel en kosteloos voor de hulpvrager. Vrijwilligers zijn 24 uur per dag inzetbaar, 365 dagen per jaar, al 200 jaar lang. De KNRM redt en helpt jaarlijks 4000 mensen en dieren tijdens 2500 reddingacties. De KNRM is een goed doel en wordt gefinancierd door vrijwillige bijdragen en zonder (overheids)subsidies
