Aan de Zuiderzee wordt voor het eerst een reddingstation geopend in Hindeloopen. In 1913 volgt het reddingstation Gaast. Voornamelijk omdat rond deze plaatsen aan de lagerwal van de binnenzee in het verleden scheepsrampen plaatsvonden.
Naar aanleiding van zijn betrokkenheid bij de ramp met de Berlin en het onderzoek naar het reddingwezen heeft Z.K.H. Prins Hendrik in 1910 het beschermheerschap voor beide reddingmaatschappijen aanvaard.
De oud-reddersvereniging Moed Volharding en Zelfopoffering wordt opgericht. De vereniging heeft als doel geld in te zamelen om oud-redders die in armoede leven te ondersteunen. De vereniging bestaat nog steeds, maar nu met een sociale functie voor oud-redders.
Een Staatscommissie, ingesteld naar aanleiding van de scheepsramp met de Berlin bij Hoek van Holland, waarbij 129 mensen de dood vonden, achtte het niet noodzakelijk de organisatie van het reddingwezen te veranderen. De reddingmaatschappijen waren nog altijd even doeltreffend. Wel werden extra reddingmiddelen toegevoegd rond de Nieuwe Waterweg.
Voor het reddingstation Scheveningen werd de eerste motorreddingboot in gebruik genomen. Het eenvoudige vaartuig had een beperkte inzetmogelijkheid, maar een groter bereik dan de roeireddingboten.
Het Rijkskuststation Scheveningen-Radio wordt officieel in gebruik genomen voor radiotelegrafie en -telefonie met de scheepvaart. Scheveningen-Radio zal in de jaren daarna een bijzonder belangrijke rol gaan spelen in de coördinatie van reddingsacties.
De KNRM redt mensen en dieren in nood op zee. Snel, professioneel en kosteloos voor de hulpvrager. Vrijwilligers zijn 24 uur per dag inzetbaar, 365 dagen per jaar, al 200 jaar lang. De KNRM redt en helpt jaarlijks 4000 mensen en dieren tijdens 2500 reddingacties. De KNRM is een goed doel en wordt gefinancierd door vrijwillige bijdragen en zonder (overheids)subsidies
