Elk jaar organiseert de KNRM Reddingbootdag om de donateurs kennis te laten maken met het reddingwerk. Tijdens deze 25e editie kwam op een aantal reddingstations het wel heel erg dichtbij: hier werden bezoekers van de reddingboten ontscheept, omdat de vrijwilliger redders daadwerkelijk uit moesten voor een actie. Een greep uit de acties.

De bemanning van de Jan en Titia Visser in Eemshaven zouden net met de 13e vaartocht beginnen toen ze werden opgeroepen door een zeiljacht waarvan de schipper meldde dat hij een onbemand zeiljacht aan had getroffen. Om 14:15 uur was de reddingboot ter plaatse en troffen het jacht onder zeil varend op de stuurautomaat aan. Ze zetten snel een opstapper over om te gaan kijken of het schip daadwerkelijk onbemand was en daarmee startte een zoekactie met KNRM Lauwersoog en KNRM Schiermonnikoog. Gelukkig bleek de man veilig naar de wal gezwommen! Lees verder.

Ietsjes later gingen de vier reddingboten van de KNRM Blaricum en Huizen uit om zes zeeverkenners in de leeftijd van 11 tot 16 jaar te redden. Ze waren omgeslagen met hun zeilboot op het Eemmeer bij Bunschoten-Spakenburg. Omdat er kinderen bij het incident waren betrokken, gingen alle reddingboten van KNRM Huizen-Blaricum ernaar toe. Toen de melding binnenkwam, was een van de boten nog met bezoekers van Reddingbootdag op het water. Zij werden aan wal gezet bij het reddingsstation en konden de actie niet zien, maar waren wel getuige van wat er allemaal bij komt kijken. Lees verder.

KNRM Ouddorp had zelfs een drieslag. Ze hielpen een klein motorbootje die vlakbij het boothuis pech had, nadat ze de gasten netjes hadden teruggebracht naar het boothuis. De tweede actie was voor de KHV die EHBO verleende aan een mevrouw die na een struikelpartij gewond was geraakt. En het laatste alarm ging tijdens het opruimen voor een surfer die in problemen was, maar die uiteindelijk gelukkig zelfstandig aan de kant was gekomen. En ook na de afronding van Reddingbootdag gingen de alarmeringen verder zoals altijd: Lemmer, Texel de Koog en Enkhuizen gingen alweer op pad nog voordat het etenstijd was!

Met de woorden: ‘het heeft Zijne Majesteit de Koning behaagd…..” ontvingen vanmorgen Hugo de Ridder, Kees den Hollander en Jan Euser uit handen van de burgemeester van Veere een koninklijke onderscheiding voor ondermeer hun verdiensten voor de KNRM.

Alle drie zijn ze vanaf de (her)oprichting van KNRM reddingstation Veere in 1995 o.a. werkzaam geweest als vrijwillig schipper en in die hoedanigheid betrokken geweest bij heel veel reddingsacties op het Veerse Meer en (soms ook ver) daarbuiten.

Hugo, Kees en Jan gefeliciteerd met deze bijzondere blijk van waardering voor jullie (vrijwilligers)werk!

Tijdens de HISWA heeft KNRM directeur Jos Stierhout de tweede druk van het 'Handboek Varen op de Waddenzee' van Marianne van der Linden in ontvangst genomen.

Het handboek 'Varen op de Waddenzee' is het ultieme handboek voor iedereen die op de Waddenzee wil varen. Dit praktische handboek behandelt zowel theorie als praktijk van het varen op de Waddenzee, voor beginners en gevorderden. Het boek geeft de lezer inzicht in wat hij of zij moet weten alvorens het wad op te gaan. Daarnaast dient het als naslagwerk voor meer ervaren wadvaarders. Het boek is in korte tijd meer dan 3000 keer verkocht.

Veiligheid en preventie zijn belangrijke onderwerpen die bij zowel de KNRM als de schrijfster van het boek hoog in het vaandel staan en daarom heeft KNRM-directeur J os Stierhout de vernieuwde tweede druk van het boek in ontvangst mogen nemen tijdens de openingsdag van de HISWA.

De auteur Marianne Van der Linden geeft met haar Vaarschool Scheepswijs al meer dan twaalf jaar theorie- en praktijktrainingen.

Bij de KNRM staat veiligheid altijd voorop, zeker aan boord van de reddingboten. De schipper bepaalt of er wel of niet gevaren wordt, met slecht weer kan het voorkomen dat het varen niet door gaat.

Vaart u tijdens Reddingbootdag een rondje mee? Dan gaan wij ervan uit dat u goed ter been bent en u uzelf kunt vasthouden aan de reddingboot. Luister naar de instructies van de bemanning en maak uw reddingvest goed vast. Aan boord moet u zich altijd vasthouden aan het schip: een hand voor jezelf en een hand voor de reddingboot.

Let op!

Fototoestellen, telefoons en camera’s zijn mooie apparatuur om deze unieke belevenis vast te leggen. Let wel op dat deze apparatuur nat of vies kan worden, evenals uw kleding. Dit is op eigen risico. Ook op reddingboten bestaat de kans nat of vies te worden.

Ook tijdens Reddingbootdag kan het zijn dat een reddingstation een noodoproep krijgt, en meteen tot actie moet overgaan. Op dat moment worden de passagiers zo snel mogelijk terug naar het reddingstation gebracht, zodat de reddingboot haar reddingsactie kan uitvoeren. Dit is jammer maar wij vragen hiervoor uw begrip. De vrijwillige redders van de KNRM zijn 24/7 inzetbaar voor calamiteiten.

De Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) mocht zaterdagmorgen 17 juni een grote cheque in ontvangst nemen van maritiem adviesbureau Venturn B.V. uit Rotterdam. Namens de KNRM nam Riemert Moleman een cheque van maar liefst € 20.970 in ontvangst uit handen van Niels Romme en Patrick van de Ven, die samen de directie van Venturn vormen.

Venturn is actief in de maritieme wereld. Soms is daar levensreddende hulp nodig. Die hulp wordt verzorgd door de bezielde en gedreven vrijwilligers van de KNRM. De KNRM en Venturn passen uitstekend bij elkaar. Beide organisaties hebben een platte organisatiestructuur, een open organisatiecultuur en een hands-on mentaliteit met mensen die van aanpakken weten.

Omdat de KNRM geen overheidssubsidies ontvangt, maar volledig afhankelijk is van donaties, giften, schenkingen en nalatenschappen besloot de directie van Venturn een fonds op te richten om daarmee de vrijwilligers structureel een warm hart toe te dragen.

Via het Venturn fonds is afgesproken dat met ingang van 2010 twintig jaar lang 1% van de jaaromzet wordt gedoneerd aan de KNRM, waarbij de exploitatie van reddingstation Hansweert als specifieke bestemming is gekozen.

Voor dit bijzondere moment had Venturn een aantal van haar relaties uitgenodigd op reddingstation Hansweert. Naast een gave vaartocht met reddingboot Dorus Rijkers kregen zij ook uitgebreide informatie over de KNRM. Venturn hoopt daarmee het "KNRM gevoel" ook over te kunnen brengen op haar relaties.

Trouwe donateurs van KNRM in het zonnetje gezet

Op 11 november 2020 bestaat de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij 196 jaar. Sinds 1824 worden mensen in nood op zee gered door vrijwilligers en wordt de KNRM in stand gehouden door donateurs. Daarom eert de KNRM op 11 november alle donateurs die op dat moment 25, 40, 50, 60, soms 70 en zelfs één 80 jaar, donateur zijn.

Donateurs kregen bij de KNRM de titel "Redders aan de wal". Een geuzennaam, die nu met trots door de donateurs wordt gedragen. Hun betrokkenheid is net zo groot als de redders op zee zelf. En hoewel de Redders aan de wal niet de zee op hoeven, dragen zij in belangrijke mate bij aan het succes van bijna 200 jaar reddingswerk. Als dank daarvoor worden de donateurs, die de 50 jaar donateurschap bereiken, uitgenodigd voor een huldiging op een reddingstation.

Dit jaar geen grijze, natte, glunderende hoofden
Normaal gesproken worden de trouwe donateurs na het opspelden van een jubileumspeld meegenomen aan boord van de reddingboot voor een vaartocht op zee. Vanwege de coronamaatregelen zijn boothuizen en reddingboten momenteel uitsluitend toegankelijk voor bemanningsleden tijdens een daadwerkelijke alarmering. Bovendien is de KNRM voorzichtig met de gezondheid van jubilarissen, die vaak op leeftijd zijn. Daarom krijgen deze donateurs de speld deze keer thuisgestuurd en houden zij het gevoel een echte varende redder op zee te zijn tegoed.

De vrijwilligers zullen de natte, grijze, glunderende hoofden dit jaar missen, want de betrokkenheid van de donateurs spreekt boekdelen uit de verhalen die ze vertellen over hun motivatie om zo lang donateur te zijn. Velen hebben gevaren bij de koopvaardij, binnenvaart of marine. Maar ook het bezit van een plezierjacht, een indrukwekkende redding in de omgeving, een varend familielid of puur de bewondering voor de vrijwilligers kunnen de reden zijn geweest om het zeewaardige goede doel te steunen.

De KNRM is enorm dankbaar voor deze trouw en betrokkenheid.

* De foto's bij dit nieuwsbericht zijn van trouwe donateursbijeenkomsten van voorgaande jaren.

37 jaar geleden verdronken op Ameland acht paarden bij de lancering van de Hollumer reddingboot. Het drama kreeg internationale aandacht, omdat het in die tijd uniek was dat een reddingboot nog met paarden te water werd gelaten. De inzet van paarden behoort bij de KNRM inmiddels tot het verre verleden, maar spreekt nog altijd tot de verbeelding. De traditie wordt in leven gehouden door het Reddingmuseum Abraham Fock op Ameland.

Op 14 augustus 1979 werd de reddingboot van Hollum gealarmeerd voor het in nood verkerende Duitse schip Windspiel 4. Er stond een stormachtige wind uit het zuidwesten en een sterke ebstroom. De walbaas van het reddingstation inspecteerde de zeebodem en oordeelde dat het veilig was om de reddingboot op die plaats te lanceren. Door een samenloop van omstandigheden ging het echter toch mis. Nadat de reddingboot was gelanceerd gleed de zware bootwagen weg in een diepe geul en sleurde de acht vastzittende paarden mee. De bemanning van de Windspiel kon door de reddingboot worden gered.

Critici spraken er schande van dat het reddingwezen paarden inzette bij zulke gevaarlijke situaties. Niettemin besloot de Redding Maatschappij, na een grondige evaluatie van het ongeval en mede op aandringen van de Amelander voerlieden, met paarden te blijven werken. Dat bleef zo tot 1988, toen een nieuwe snelle reddingboot werd gestationeerd in de Ballumerbocht. Sindsdien behoort de inzet van paarden voor het reddingwerk tot het verleden.

Voor de verdronken paarden werd een graf gegraven in de duinen. Bij de herdenkingssteen wordt op 14 augustus een krans gelegd. Een eerbetoon aan de trouwe dieren, die bij iedere alarmering stonden te trappelen om de reddingboot in zee te trekken en geen enkele vrees kenden voor het zeewater.De Amelander paardenreddingboot bestaat nog steeds. De Stichting Paardenreddingboot Ameland lanceert de voormalige reddingboot ongeveer tien keer per jaar voor demonstraties.

Voor de zaterdagmiddag van KNRM reddingstation Breskens stond vandaag een oefening met de strandposten op het programma. Uiteindelijk kwam de reddingboot in Cadzand uit, waar nog een verfrissing wachtte.

Tijdens de zomermaanden zijn de Zeeuws-Vlaamse stranden natuurlijk bemand door de strandwacht. Om de goede contacten te onderhouden en te leren van elkaar, staan er daarom enkele gezamenlijke oefeningen op het programma.

Vandaag ging reddingboot Zeemanshoop de posten af om samen met de boten en waterscooters van de strandwacht te oefenen.

Wanneer we bij de laatste strandpost aankomen, krijgen we een berichtje van strandpaviljoen De Strandloper dat we weer welkom zijn voor een ijsje. Dat laten we ons geen twee keer zeggen.

Voorbij het haventje van Cadzand-Bad wordt de kielbalk van de reddingboot in het zand gezet, zodat de tas met ijsjes aan boord kan komen. Een zeer lekkere afsluiting van een zaterdagmiddagoefening!

KNRM Breskens bedankt de strandwacht voor de oefening en natuurlijk strandpaviljoen De Strandloper voor de ijsjes.

Foto’s: KNRM Breskens & Menno Christiaansen

In de EOC info van mei stond een leuk verhaal over het gebruik van de KNRM Helpt-app:

U hoopt ze nooit op te hoeven roepen: de mannen en vrouwen van de KNRM. Maar een noodsituatie kan heel plotseling ontstaan en in dat geval wilt u de redders zo snel mogelijk ter plaatse hebben. Dan is het fijn als u met één druk op de knop contact heeft met de centrale en dat ze daar meteen uw positie weten.

Dat is precies wat de KNRM-app doet. Maar de app heeft meer slims: u kunt uw vaarplan ingeven en desgewenst ook doorsturen aan het thuisfront. Komt u niet op uw bestemming aan, dan wordt automatisch alarm geslagen. Installeren dus, die gratis app.

Kees Jonker gebruikte de app. “Vorig jaar zomer voer ik met ons zeiljacht op het Wad. Mijn vrouw is niet zo’n fanatieke zeiler, dus ik was alleen met de kinderen aan boord. We hadden onze route in de KNRM-app ingevoerd en doorgegeven aan het thuisfront; een stukje veiligheid dat ik ze bij wil brengen. Er stond een mooi windje, 4 tot 5. We gingen het Stortemelk in om op Vlieland aan te varen, mijn jongste zoon stond aan het roer. Bij het overstag gaan kreeg hij ineens hele grote ogen. De bovenste helft van de mast brak af, daarna het tweede stuk. Mast en zeil gingen overboord.

Ik heb eerst gezorgd dat de kinderen veilig waren, toen gekeken of losse verstaging geen gevaar opleverde. De voortstuwing gecheckt, die werkte gelukkig. Andere watersporters in de buurt vroegen of we hulp nodig hadden, dat was niet het geval. Ook de hulp van een commerciële reder heb ik afgeslagen. Ik had namelijk voorstuwing en er was rust aan boord. De mast kon ik later in de haven wel binnenhalen. Omdat mijn vaarplan in de app nog openstond, heb ik contact met de meldkamer opgenomen. Via de app; heel handig dat je niet eerst het nummer hoeft te zoeken. De man van de KNRM vroeg heel goed uit wat de situatie was. Ik gaf aan geen directe hulp nodig te hebben, maar tien minuten later kwam toch de reddingboot langszij. Hun afweging: toch instabiele situatie en twee kinderen aan boord.

De kinderen stapten over op de reddingboot en de mannen voeren een rondje met ze, om bij te komen van de schrik. Ondertussen hielp de opstapper mij met het zekeren en binnenhalen van de mast. Zo konden we uiteindelijk veilig de haven van Vlieland binnenlopen. Pas later bedacht ik: de marifoonantenne zit in de mast en die lag overboord. Dan is het zeker handig dat je via de app hulp in kunt schakelen.”

bron:EOC Info mei 2018,
tekst: Eva de Jong, allesaanboord.nl