KNRM opstapper in opleiding Danny
'Ik baal als ik niet kan opkomen wanneer de pieper gaat'
Het had hem altijd al mooi en gaaf werk geleken, redder bij de KNRM, maar het voetballen op hoog niveau slokte het grootste deel van zijn vrije tijd op. Tot Danny Koning (40) twee jaar geleden stopte met prestatievoetbal en er ineens tijd vrijkwam in zijn agenda. ‘Ik trainde vier tot vijf keer per week en toen dat wegviel, was dat een mooie gelegenheid om werk te maken van de KNRM. Via een fotograaf die weleens acties van de KNRM vastlegde en via een andere opstapper kwam ik in contact met reddingstation Scheveningen. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en dat was gelijk leuk’. Toen er ook in het tweede gesprek van beide kanten een klik was, trad Danny toe tot het reddingteam van Scheveningen. ‘Ik had net een uur eerder de pieper gekregen toen er een melding kwam: kitesurfer in problemen. Dat voelde wel wat onwennig. Moest ik lopen of rennen naar het station? Dan kijk je wat om je heen hoe anderen dat doen.’
Volle bak actie
De onwennigheid was er snel af en tijdens de oefenavonden en uitrukken leerde Danny al snel wat het werk van een KNRM opstapper inhoudt. Corona zorgde voor vertraging in zijn opleidingstraject, zodat hij pas in het najaar van 2021 kon starten met de eerste cursus, EHBO. Inmiddels heeft hij alle opleidingen afgerond en is hij ‘gepromoveerd’ van aankomend opstapper tot opstapper. Nog steeds vindt hij het een mooi moment als de reddingboot na een melding de haven uitvaart. ‘Meteen volle bak actie, dat vind ik geweldig. Met een mooi stel mensen het water op naar een actie waarvan je niet weet hoe die gaat verlopen. Dat vind ik mooi.’
Weinig met water
Voordat hij bij de KNRM begon, had Danny weinig met de zee. ‘Ik wandel wel veel op het strand, maar had verder weinig met water en ik had ook geen ervaring met varen of watersport. Voor dit werk maakt dat niet uit’, licht hij toe. Op reddingstation Scheveningen geldt dat de opstappers 50 procent per week beschikbaar moeten zijn. Voor Danny geen probleem. ‘Ik werk als professioneel brandweerman bij het korps Rotterdam en loop daar diensten van 24 uur op en 48 uur af. Daarnaast heb ik een eigen administratiekantoor waarin ik mijn eigen tijd kan plannen. En gelukkig woon ik maar 500 meter van het station dus ik kan er snel zijn.’ Hij heeft in de afgelopen twee jaar weinig uitrukken gemist. ‘Ik baal als ik een keer niet kan opkomen wanneer de pieper gaat. Je wilt toch niks missen.’
Ambitie
De Scheveningse ploeg telt zo’n 45 vrijwilligers, waaronder 11 vrouwen. Het jongste lid is 18 jaar. Voorlopig ziet Danny zichzelf nog wel een tijdje bij de KNRM. ‘Ik zou wel graag willen doorgroeien naar plaatsvervangend schipper van onze grootste reddingboot, de Kitty Roosmale Nepveu (klasse Arie Visser).’ Grijnst: ‘Maar klein beginnen op de Beluga is ook goed.’
'Ik baal als ik niet kan opkomen wanneer de pieper gaat'
Het had hem altijd al mooi en gaaf werk geleken, redder bij de KNRM, maar het voetballen op hoog niveau slokte het grootste deel van zijn vrije tijd op. Tot Danny Koning (40) twee jaar geleden stopte met prestatievoetbal en er ineens tijd vrijkwam in zijn agenda. ‘Ik trainde vier tot vijf keer per week en toen dat wegviel, was dat een mooie gelegenheid om werk te maken van de KNRM. Via een fotograaf die weleens acties van de KNRM vastlegde en via een andere opstapper kwam ik in contact met reddingstation Scheveningen. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en dat was gelijk leuk’. Toen er ook in het tweede gesprek van beide kanten een klik was, trad Danny toe tot het reddingteam van Scheveningen. ‘Ik had net een uur eerder de pieper gekregen toen er een melding kwam: kitesurfer in problemen. Dat voelde wel wat onwennig. Moest ik lopen of rennen naar het station? Dan kijk je wat om je heen hoe anderen dat doen.’
Volle bak actie
De onwennigheid was er snel af en tijdens de oefenavonden en uitrukken leerde Danny al snel wat het werk van een KNRM opstapper inhoudt. Corona zorgde voor vertraging in zijn opleidingstraject, zodat hij pas in het najaar van 2021 kon starten met de eerste cursus, EHBO. Inmiddels heeft hij alle opleidingen afgerond en is hij ‘gepromoveerd’ van aankomend opstapper tot opstapper. Nog steeds vindt hij het een mooi moment als de reddingboot na een melding de haven uitvaart. ‘Meteen volle bak actie, dat vind ik geweldig. Met een mooi stel mensen het water op naar een actie waarvan je niet weet hoe die gaat verlopen. Dat vind ik mooi.’
Weinig met water
Voordat hij bij de KNRM begon, had Danny weinig met de zee. ‘Ik wandel wel veel op het strand, maar had verder weinig met water en ik had ook geen ervaring met varen of watersport. Voor dit werk maakt dat niet uit’, licht hij toe. Op reddingstation Scheveningen geldt dat de opstappers 50 procent per week beschikbaar moeten zijn. Voor Danny geen probleem. ‘Ik werk als professioneel brandweerman bij het korps Rotterdam en loop daar diensten van 24 uur op en 48 uur af. Daarnaast heb ik een eigen administratiekantoor waarin ik mijn eigen tijd kan plannen. En gelukkig woon ik maar 500 meter van het station dus ik kan er snel zijn.’ Hij heeft in de afgelopen twee jaar weinig uitrukken gemist. ‘Ik baal als ik een keer niet kan opkomen wanneer de pieper gaat. Je wilt toch niks missen.’
Ambitie
De Scheveningse ploeg telt zo’n 45 vrijwilligers, waaronder 11 vrouwen. Het jongste lid is 18 jaar. Voorlopig ziet Danny zichzelf nog wel een tijdje bij de KNRM. ‘Ik zou wel graag willen doorgroeien naar plaatsvervangend schipper van onze grootste reddingboot, de Kitty Roosmale Nepveu (klasse Arie Visser).’ Grijnst: ‘Maar klein beginnen op de Beluga is ook goed.’
