“Als we de fles er tegenaan gooien, stuitert ie terug!,” zei cabaretière Brigitte Kaandorp. Dus koos ze ervoor om de traditionele champagnefles leeg te gieten over de rubberrand van de nieuwe KNRM-reddingboot. De ‘Riet en Jan van Wijk’ werd daarmee woensdag 31 augustus op de zonovergoten HISWA te Water in Lelystad gedoopt. Kaandorp wenste de boot en haar bemanning een behouden vaart. Met de doop van deze reddingboot, is officieel ook het totale vlootvernieuwingsplan van de KNRM van start gegaan. De komende 15 jaar worden alle 77 boten van de KNRM in diverse klassen vervangen.

KNRM-directeur Jacob Tas zei voorafgaand aan de doop: "We zijn heel erg blij dat de financiering van een deel van de toekomstige reddingboten nu al is toegezegd door particulieren en fondsen uit nalatenschappen en schenkingen bij leven."

Eind 2020 startte de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) met de bouw van deze eerste boot in een nieuwe klasse, de Van Wijkklasse. Traditiegetrouw is de naam van de eerste boot in een bootklasse meteen de klassenaam van de hele serie. De Van Wijkklasse is genoemd naar het echtpaar Riet en Jan van Wijk. Jan van Wijk werkte in de Rotterdamse haven en heeft na zijn overlijden in 2009 geld nagelaten aan de KNRM voor de bouw van een reddingboot. Zo is de naam van de eerste boot uit deze Van Wijkklasse de Riet en Jan van Wijk geworden. Bij de doop in Lelystad waren ook een aantal familieleden van Riet en Jan van Wijk aanwezig.

In totaal zullen acht reddingboten in deze klasse worden gebouwd bij scheepswerven Dok en Scheepsbouw Woudsend BV en Habbeké Shipyard in Hoorn. “Het is een droom die uitkomt om een boot voor de KNRM te mogen bouwen”, zei werfmanager Gert-Jan Bleeker van Dok en Scheepsbouw Woudsend gisteren na de doop. De Riet en Jan van Wijk is in nauwe samenwerking tussen de KNRM en de scheepsbouwers tot stand gekomen. Bleeker: “Het was voor ons alsof we een reddingjacht bouwden in plaats van een reddingboot.”

Vlootvernieuwing
De bouw is onderdeel van de totale vlootvernieuwing van de KNRM. Tussen 2021 en 2039 wordt de hele reddingvloot vervangen. Dat betekent 77 nieuwe reddingboten. De huidige vloot is gebouwd tussen 1990 en 2016 en de oudste boten zijn na ruim dertig jaar trouwe inzet toe aan vervanging. Modern en betrouwbaar materiaal is voor de KNRM van groot belang om ervoor te zorgen dat de redders hun werk veilig en op tijd kunnen uitvoeren, onder alle weersomstandigheden.

Naamgeving
De namen van de KNRM-reddingboten worden bepaald door schenkers die de bouw mogelijk maken. De KNRM is een goede doelen organisatie en voor de financiering van de vloot afhankelijk van vrijwillige bijdragen van donateurs, giftgevers, sponsoren en erflaters. Schenkers geven de boten namen die bijvoorbeeld herinneren aan geliefden of bijzondere momenten.

In de vaart
Op 16 december 2021 maakte de Riet en Jan van Wijk haar eerste proefvaart. In januari jl. slaagde ze voor de kantelproef, een belangrijke technische test voor reddingboten die vaak in zeer onstuimige omstandigheden redders en geredden weer veilig aan wal moeten brengen. Daarna is de boot langs zeven KNRM-reddingstations gegaan en hebben de vrijwillige redders de boot uitgebreid getest. Tijdens één van de testvaarten voor de kust van Bergen aan Zee heeft de boot ook haar eerste redding uitgevoerd. De bemanning van de reddingboot haalde een kitesurfer in de problemen uit zee en bracht hem weer veilig naar reddingstation Egmond aan Zee.

[youtube url="

Voor de ervaren scheepsbouwers van Jachtbouw Folmer is de nieuwe reddingboot Van Wijk met zijn 11,5 meter lengte, maar “een kleintje”. Toch is het de grootste uitdaging en tegelijkertijd het mooiste project dat Andries Folmer (65) in zijn 50-jarige loopbaan heeft gehad. De boot is dan wel kleiner, maar complexer dan een zeiljacht. Maar de belangrijkste reden dat ze trots zijn om de nieuwste reddingboot voor de KNRM te mogen maken: hij gaat levens redden

Wanneer ik via de Afsluitdijk Friesland inrijd en bij Bolsward de afslag neem naar Rijs, zie ik enorme loodsen van scheepsbouwers met in koeienletters de bedrijfsnaam. Zoiets verwacht ik ook aan te treffen bij Jachtbouw Folmer. Echter, wanneer mijn navigatie zegt dat ik mijn bestemming heb bereikt op een weg met aan weerszijden bomen en boerderijen, moet ik goed rondkijken. In de voortuin van een pittoreske witte boerderij staat een bescheiden bordje. Ik rij de oprit op, maar twijfel nog steeds. Er is niemand thuis, dus loop ik achterom. Dan hoor ik het geluid van slijpmachines uit een loods komen. Ik loop door de voorbereidingshal en zie drie scheepsbouwers aan het werk. Jacco Dam verwelkomt mij en leidt me naar het kantoor in de boerderij.