Hoogseizoen en veel wind vormen de ingrediënten voor het moment waar je -als bemanningslid van een KNRM reddingboot- al bijna zeker van weet dat het komt.....

De pieper gaat!

Zo ook donderdagmiddag op het Veerse Meer.

Eerst om 13.15 uur !

Later om 15.13 uur !

In het begin van de middag, om 13.15 uur, moesten ze op zoek naar twee, te water geraakte, opvarenden van een omgeslagen zeilboot.

Aan het einde van de middag om 15.13 uur moesten de Veerse redders er uit voor een zeiljacht aan de grond.

En de dag was nog niet voorbij.

De KNRM is 24/7 paraat voor hulpverlening aan mens en dier in nood op, en rond, het water.

Pech op Veerse Meer

Het weer slaat om, je wilt van het water af maar de motor van je speedboot doet het niet meer.....

Dan is er de KNRM die je helpt!

De vrijwillige bemanning van de Veerse KNRM reddingboot Oranje was woensdagmiddag snel ter plaatse om hulp te verlenen.

De Belgische opvarenden van het speedbootje waren blij verrast met de geboden hulp en besloten ter plekke om donateur van de KNRM te worden.

De reddingboot Oranje werd zaterdagmiddag even na 14.00 uur opgeroepen omdat een motorjacht op het Veerse Meer in de problemen was gekomen.

'Ik vaar al heel mijn leven, ben zelfs stuurman geweest en nu gebeurt mij dit....' Zo ongeveer klonken de woorden van de schipper van dit onfortuinlijke motorjacht toen een bemanningslid van de Veerse KNRM reddingboot ORANJE aan boord van het motorjacht stapte.

Domme pech zorgde ervoor dat de schipper van het motorjacht twee keer in een week de hulp van de KNRM in moest roepen.

Kon hij de eerste keer nog zelfstandig zijn weg vervolgen, de tweede keer zorgde een kapotte keerkoppeling ervoor dat hiervoor de hulp van de reddingboot meer dan welkom was.

'Ik schaam me kapot...', zei de schipper nog.

Wij denken daar heel anders over; meneer was al jaren donateur van de KNRM, daar hoef je je niet voor te schamen, daar moet je trots op zijn!

De Veerse KNRM reddingboot Oranje moest er vrijdagmiddag flink aan trekken om dit zeiljacht los te krijgen.

De Belgische zeilers waren onder voltuig -met een stevig windje- aan de grond gelopen op Veerse Meer.

Zelfstandig loskomen -ook met de hulp van enkele passanten- was geen optie meer.

De Pk’s van de KNRM reddingboot en de kennis van het vaarwater ter plaatse van de KNRM bemanning waren noodzakelijk om het jacht weer vlot te krijgen.

De dankbare zeilers lieten de Veerse redders achter met een onvervalste trippel uit hun thuisland en de belofte donateur te worden van de KNRM.