Bij de Britse reddingmaatschappij RNLI worden drie snelle 'rigid-inflatable' rubberboten van het type Atlantic 21 besteld. Een rubberboot met vaste bodem. De boten blijken in de jaren er na een succes te zijn. De rigid-inflatables worden steeds meer gebruikt en veel reddingmaatschappijen tonen interesse. Veel reddingboten worden later naar dit ontwerp gebouwd.
Bij Heemskerk strandt het vrachtschip Wan Chun. Met het wippertoestel halen de reddingstations Wijk aan Zee en Egmond aan Zee de 29 opvarenden van boord. Het is de laatste redding met dit type reddingstoestel. Sindsdien worden schipbreukelingen van dergelijke grote schepen vooral door helikopters van boord gehaald.
Bij het reddingstation Burghsluis heeft zich voor het eerst in de historie een vrouwelijke opstapper aangemeld. Na 150 jaar een volledige mannenwereld te zijn geweest volgen er nadien meer vrouwen. Momenteel zijn er meer dan 80 vrouwen actief als vrijwilliger bij de KNRM.
Een eerste snelle motorreddingboot wordt gebouwd in Engeland. Deze boot, de Komer, wordt gestationeerd op Terschelling. Na een aantal jaren blijkt de boot niet aan de gestelde verwachtingen te voldoen en wordt overgestapt op andere typen snelle boten.
Bij Ameland strandt het s.s. Panagathos. De reddingboten van Terschelling en Oostmahorn zijn meer dan 100 uur stand-by voor de bemanning, die hoopt dat het schip nog vlot komt. Het was de langdurigste reddingsactie van de KNRM. Uiteindelijk halen helikopters bijna alle schipbreukelingen in een uur van boord.
In Hoek van Holland wordt voor het eerst een rubberboot met buitenboordmotor gebruikt als reddingmiddel rond de pieren.
De KNRM redt mensen en dieren in nood op zee. Snel, professioneel en kosteloos voor de hulpvrager. Vrijwilligers zijn 24 uur per dag inzetbaar, 365 dagen per jaar, al 200 jaar lang. De KNRM redt en helpt jaarlijks 4000 mensen en dieren tijdens 2500 reddingacties. De KNRM is een goed doel en wordt gefinancierd door vrijwillige bijdragen en zonder (overheids)subsidies
