Vervolg actie gisteren
Het omgeslagen schip zal geborgen moeten worden, lees het vervolg.
Vanochtend vroeg om 4:15 uur vertrokken we weer naar de Aak ‘LE 55’ die een dag eerder was omgeslagen op de Randzel. Dit hadden we de avond ervoor, na afloop van de zoekactie naar de vermiste hond, afgesproken met de bemanning van Ubels Offshore. (Zie voorgaande rapportage).
De Aak ‘LE 55’ was gisteren omgeslagen door een windvlaag. De mensen aan boord van de Aak zagen een rimpel over het water aankomen bij nagenoeg windstil weer. De schipper heeft hierop nog geprobeerd de zeilen los te gooien, maar het was al te laat. Het zeil sloeg over bakboord op zodanige wijze dat de Aak kapseisde en het schip vol water liep. De ‘LE 55’ lag gelukkig op ondiep water en zonk niet volledig. Dat bood ook de mogelijkheid om het schip te bergen.
Het stond niet ter discussie wie deze klus zou gaan doen, het ging hier duidelijk om een berging en niet om een redding, dus de klus was voor Ubels Offshore in dit geval. Ik ben van mening dat dit de onderlinge verhoudingen tussen de lokale bergers en ons station ten goede komt.
We waren om 04.45 uur ter plaatse en hadden uit voorzorg een extra pomp meegenomen. We hielden enige afstand zodat de berger zijn werk kon doen. Bergingsvaartuig ‘Vrijheid III’ van Ubels Offshore had al een sleeplijn op de mast gezet met behulp van de ‘ROF II’. De ‘Vrijheid III’ probeerde de Aak op deze manier weer rechtop te zetten. Toen dit niet lukte werden wij gevraagd om met de Jan en Titia Visser mee te helpen. De ‘ROF II’ bood aan om onze sleeplijn ook op de mast te zetten zodat we gezamenlijk konden trekken. We gaven onze sleeplijn mee, maar we wilden deze niet op de mast vastgezet hebben maar op de voorbolder die een meter hoger lag dan de mast. Op deze manier konden we veel meer kracht zetten (kracht x arm) en we drukten de Aak niet naar beneden omdat de tros dan niet over de romp zou liggen. Nadat we de sleeplijn uitgevaren hadden en we op dezelfde afstand van de ‘LE 55’ lagen als de ‘Vrijheid III’, gaven we wat extra vermogen op de sleep. De ‘LE 55’ kwam vrijwel direct overeind en bleef vervolgens recht op staan. De Aak ‘LE 55’ lag wel zo diep, dat het opkomend water weer over de randen van de Aak liep. Op deze manier had pompen geen zin. Er moesten gewacht worden totdat het water weer was gevallen en pas dan kon de ‘LE 55’ leeggepompt worden. We overlegden met de bemanning van Ubels Offshore en zij gaven aan dit met vallend water te gaan doen. Onze hulp was hierbij niet meer bij nodig. We werden vriendelijk bedankt voor onze hulp.
We voeren terug naar de Eemshaven waar we ons om 6.30 uur terug meldden op het station.
Rond het middaguur zocht ik nog even contact met de schipper van Ubels Offshore om te horen het was afgelopen. Ze hadden de Aak ‘LE 55’ leeg gepompt en wachtten op hoog water zodat ze het schip konden afslepen.
Om 17.50 uur bracht de ‘Vrijheid III’ de ‘LE 55’ de Eemshaven binnen, waarmee de hulpverlening aan de ‘LE 55’ kon worden afgesloten. We kunnen al met al spreken van een geslaagde gezamenlijke inzet.
De foto's in dit artikel zijn gemaakt door Mariska Burema
