Nu een K(C)at in problemen...?
Na de redding van een hond, afgelopen week nu een Kat in problemen?
Het is dinsdagavond wanneer om 19.36 uur de pieper gaat. ‘Prio 1, Cat. in problemen’. Gniffelend stappen we in de auto; Aan het begin van de week zochten we naar een hond en nu lijkt er nu een Cat in de problemen…?
Als we aan boord zijn van de ‘Jan en Titia Visser’ vragen we zoals gebruikelijk de gegevens op bij Den Helder Rescue. Al snel wordt de ernst van de zaak duidelijk. Den Helder Rescue meldt dat catamaran ’Waterman’ in de problemen is vlak boven het ‘Riffgat’ nabij het in aanbouw zijnde windmolenpark op de Noordzee. Er zijn twee personen aan boord van de catamaran. Ook de reddingboot van het Duitse Waddeneiland Borkum, de ‘Alfried Krupp’ is onderweg. De Alfried Krupp heeft via Bremen Rescue het verzoek gedaan om ons te alarmeren. We weten op dat moment nog niet precies wat er aan de hand is; Of er is iets niet aan de haak met catamaran of het weer is zodanig dat we ter ondersteuning zijn gevraagd. (Dit laatste is een afspraak tussen de beide stations. Wanneer we met slecht weer naar zee moeten, varen we gezamenlijk uit om als back-up voor elkaar te dienen).
We vertrekken om 19.45 uur vanaf het reddingstation richting zee. Ter hoogte van Borkum begint de zee al aardig op te lopen en we roepen de ‘Alfried Krupp’ op om te horen waar ze zijn. Zij zijn al boven de Riffgronden en hebben contact met de bemanning van de ‘Waterman’. Wij kunnen de ‘Waterman’ nog niet horen. Wij worden gevraagd om door te varen naar de ‘verkenner Westereems’ om elkaar daar te ontmoeten en vervolgens samen de catamaran naar rustiger water te brengen. De ‘Alfried Krupp’ blijft met het jacht op diep water omdat daar de golven wat ronder zijn. We gaan akkoord en stomen op naar de opgegeven positie. Ter hoogte van het Riffgat wordt ons snel duidelijk dat het geen optie is om hier binnen te lopen met de catamaran. De zee is behoorlijk hoog en we varen daarom zoals afgesproken door naar de ‘verkenner Westerems’. We zijn om 21.30 uur ter hoogte van boei 4 en worden opgeroepen door de ‘Alfried Krupp’. Zij zullen met het jacht achter hun aan afsteken naar boei 6 en verzoeken ons om achter het jacht te gaan varen. Dit omdat wij sneller kunnen ingrijpen wanneer er iets mis zal gaan. We lopen voor het zeetje aan weer terug naar boei 6 en blijven hier wachten. 0m 21.50 uur zien we de ‘Alfried Krupp’. Wij roepen de ‘Waterman’ op en krijgen nu ook een reactie terug. Ze zijn slecht te verstaan en geven aan dat de communicatie met de Alfried Krupp wat stroef verloopt omdat ze Duitse taal niet machtig zijn. We geven aan dat wij achter hun aan zullen varen voor hun veiligheid en dat de ‘Alfried Krupp’ voor hun uit vaart en hun zal begeleiden. We spreken af dat de communicatie verder via ons zal verlopen. Om 21.55 uur meldt het jacht dat ze iets water maken. We vragen hoeveel en of ze dit zelf ook kunnen lozen. Het waren geen grote hoeveelheden water en ze konden dit zelf lozen.
Na ruim een uur varen zijn we ter hoogte van Borkum en de bemanning van de catamaran geeft aan hier bij de haven naar binnen te willen. Maar ze kunnen het grootzeil niet strijken en hun SB motor was eerder ook al uitgevallen. We geven aan dat de ‘Fisherbalje een smalle geul is en dat ook de haven monding op Borkum smal is en dat het gezien de wind en de stroming, ons inziens verstandiger is om door te varen naar de Eemshaven. De bemanning van de ‘Waterman’ gaan hiermee akkoord. De ‘Alfried Krupp neemt afscheid en vaart de Fisherbalje in en gaat terug naar hun ligplaats op Borkum.
Als we aankomen in de Eemshaven nemen we de catamaran langszij en draaien met de kop in de wind. We zetten een opstapper over die meehelpt om het zeil te strijken. Als dit gelukt is gooien we weer los waarop de catamaran op eigen kracht naar de drijvende stijger vaart en langszij de ‘LE 55’ (de Aak waarvoor we eerder deze week waren gealarmeerd) kan afmeren.
Niet veel later gaan we aan boord van de ‘Waterman’ om de gegevens op te nemen. Pas tijdens het opnemen van de gegevens wordt ons ook duidelijk wat er precies is gebeurd… Tijdens de overtocht van Denemarken naar Vlieland nam de wind onverwachts toe. Nadat er tweemaal een reef in het grootzeil was gezet, werd uiteindelijk besloten om het zeil helemaal te strijken en op de motor verder te varen. Hierbij brak een zeillat en men was niet bij machte om het zeil te strijken. Tot overmaat van ramp viel er ook nog een motor uit. In combinatie met de hoge zeegang en harde wind waren het voor deze mensen genoeg redenen om de kustwacht op te roepen en om hulp te vragen.
Hierna nemen we afscheid van de bemanning van de ‘Waterman en gaan we bunkeren. We melden ons om 2.00 uur weer terug op station. Klaar voor een volgende inzet.
Bekijk ook een filmpje van deze aktie op onze Facebookpagina: KNRMeemshaven en vergeet deze pagina niet te liken!
