Wan Chun
Toen Dhr. Wan Lung uit Taiwan het vrachtschip Ranada kocht in Oslo, zal hij niet gedroomt hebben dat zij onder haar nieuwe naam geen enkele reis zou volbrengen. Ook gezagvoerder Yang Tzong Hwa wilde zijn reder ongetwijfeld graag bewijzen dat het hem toevertrouwde schip haar prijs waard was. De Wan Chun vertrok begin november uit Kristiansand om in Duinkerken haar eerste lading in te nemen, maar zou IJmuiden aandoen om olie bij te bunkeren.
Wegens het slechte weer was de loodsdienst echter gestaakt, reden waarom de Wan Chun (naar oordeel van de gezagvoerder) op veilige afstand uit de kust voor anker ging. Bij het aanwakkeren van de wind tot een volle orkaan, eerst uit het zuidwesten, later ruimend naar het westen-noordwesten, brak een van de ankerkettingen, met als gevolg dat de krachten op het andere anker zo groot werden dat deze begon te krabben. De 6000 pk werden op volle kracht vooruit gezet om te trachten vrij van de kust te komen, maar het mocht niet meer baten.
De wind en zee dreven het onfortuinlijke schip naar de branding en om 6.36 uur verdaagde het bij paal 47 op het strand. Voor het noodsein "Went aground, help me" de ether inging, waren de nabij gelegen reddingstations : IJmuiden, Wijk aan Zee & Egmond aan Zee al in actie gekomen.
Vanuit Wijk aan Zee & Egmond aan Zee waren de lijnwerp- en wipperploeg door het duin onderweg naar de strandingsplaats. Het bleek spoedig dat de Wan Chun op zo'n 300 meter uit de kust aan de grond zat. Om 7.30 uur werd een raket over het schip geschoten. Het overbrengen van de wipperlijnen en de tros ging echter met nogal wat moeilijkheden gepaard. Men wist aanboord niet wat men er mee aan moest, ondanks de Engelse gebruiksaanwijzing die aan de lijn bevestigd was.
Nadat de reddingboot Johanna Louisa standby had gelegen bij het ten anker liggende Griekse schip Theosis voer zij eveneens naar de Wan Chun. Bij het schip aangekomen constateerde de bemanning dat de reddingsactie reeds in goede handen was.
Inmiddels was inspecteur D. van Noordt gearriveerd, in overleg met de beide ploegen besloot hij via de provisorisch vast gemaakte tros, met de reddingsbroek aanboord te laten trekken om de opvarenden duidelijk te maken wat de bedoeling was. Om ongeveer 9.00 uur waagde de eerste Chinees zich in de broek, anderhalf uur later waren er 27 veilig in de duinen geland.
Dhr. van Noordt had zich eveneens weer naar de wal laten trekken om daarna voor een tweede maal aanboor te gaan met een mobilofoon voor de marconist en de gezagvoerder, die op de Wan Chun wilde blijven.
In de namiddag adviseerde de directie van de Reddingmaatschappij, Dhr. van der Zweep, nogmaals naar de Wan Chun te gaan om de beide nog aanboord zijnde opvarenden te bewegen om toch het schip te verlaten, om 16.00 uur is iedereen van boord.
