KNRM Enkhuizen zet trouwe donateurs in het zonnetje
Op zaterdag 9 november, twee daggen voor de 195e verjaardag van de KNRM, eerden de vrijwilligers van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij de mensen die met hun vrijwillige bijdragen al 50 of 60 jaar het reddingwerk financieel mogelijk maken.
November is van oudsher de maand dat de reddingsstations de trouwe donateurs ontvangen, omdat de KNRM op 11 november haar oprichting in 1824 viert. Sindsdien bestaat de KNRM dankzij donaties, giften, schenkingen en nalatenschappen, zonder overheidssubsidie. De traditie om donateurs na een “dienstverband” van 25, 40, 50 en 60 jaar (en soms 70 en een van 80 jaar) een attentie toe te sturen en uit te nodigen op de reddingstations om persoonlijk kennis te komen maken bestaat bij de KNRM al heel lang.
Ook dit jaar ontving KNRM reddingstation Enkhuizen weer een aantal van hen, zes in totaal. En zo werden vandaag dan ook dhr P.F. van Kranen (Enkhuizen), dhr. L.G. Kruik (Enkhuizen), dhr A. Lemminga ( Ursem), dhr H.W. Vader (Berkhout) en dhr M. Bruijn (Enkhuizen) allen voor 50 jaar donateurschap, en Mevr. N. Groen-Kooiman (Enkhuizen) voor 60 jaar donateurschap en hun aanwezige familie in het zonnetje gezet!
Zij ontvingen deze middag uit handen van onze voorzitter en burgemeester van Enkhuizen, Eduard van Zuijlen, een oorkonde, een boek en natuurlijk een bos bloemen.
Deze "Redders aan de wal" werden in 1959 of 1969 donateur van de KNRM en zijn dat altijd gebleven. In 1959 deed de marifoon zijn intrede in het reddingswezen, waardoor communicatiemogelijkheden verbeterden en daarmee ook de veiligheid op zee. Voor de reddingstations Zandvoort en Vlieland werden nieuwe reddingboten gebouwd. Het waren overnaads gebouwde houten sloepen.
In 1969 deed de snelle reddingboot Komer zijn intrede in het reddingswezen. Het was een experiment, want bijna nergens werden reddingboten gebouwd met een snelheid van 28 knopen. Voor het IJsselmeer werd een nieuwe reddingvlet ontworpen. De eerste werd gestationeerd in Enkhuizen met de naam Spaanderbank.
Het hoogtepunt van het bezoek was de vaartocht met de reddingboot. Ondanks de hoge leeftijd en soms broze gezondheid van de trouwe donateurs, koos iedereen ervoor om mee te gaan. Tijdens de middag kwamen de gesprekken op gang en blijkt iedereen een persoonlijke reden te hebben om hun verbondenheid met water te bezegelen met een donateurschap van de KNRM. Velen hebben gevaren op de koopvaardij of bij de marine, maar ook het bezit van een plezierjacht, een indrukwekkende redding in de omgeving of een varend familielid kunnen de reden zijn geweest om het zeewaardige goede doel te steunen.
